บทละครโทรทัศน์ สามีตีตรา ตอนจบ หน้า 18
8 มกราคม 2564 ( 15:00 )
4.6M
1
พิศุทธิ์หย่อนระเบิดลูกใหญ่ไว้ ให้กะรัตงุ่นง่าน แล้วเดินจากไปอย่างอารมณ์ดี
กะรัต เจ็บ จุก แทบพูดไม่ออก “นี่กล้าขอกันขนาดนี้เลยเหรอ .....”
กะรัตนอนกระสับกระส่ายอยู่บนเตียง อกจะแตกตายกับสิ่งที่พิศุทธิ์ขอ กะรัตลุกขึ้นหัวยุ่งเหยิง ทนไม่ไหวที่จะต้องเสียพิศุทธิ์ไปในวันพรุ่งนี้
กะรัตยืนเหม่อมองแบบก่อสร้างอยู่ที่ทุ่งกลางหุบเขาสวยๆ พิศุทธิ์ตั้งใจเดินมาหา ท่าทางกรุ้มกริ่ม กะรัตหันไปเห็นก็ไม่ไว้ใจ กลัวพิศุทธิ์จะมาทวงเรื่องที่ขอร้องเมื่อคืน
“คุณอยากให้ผมทำเซอร์ไพรส์ขอแต่งงานที่นี่น่ะเหรอ ก็สวยดี”
“เหมาะกับพวกชอบกินหญ้าอย่างคุณแล้วล่ะ”
“ผู้หญิงเขาชอบอะไรโรแมนติคแบบนี้สินะ”
“ถ้าเป็นยายลอร่าที่บ้าท้องฟ้า ดอกหญ้า นาข้าวก็คงใช่”
พิศุทธิ์หยิบกล่องแหวนจากกระเป๋าออกมาส่งให้กะรัต
“ทำให้ดูทีว่าผมควรจะขอเขายังไง”
กะรัตเหลืออด “จะต้องให้ฉันติวถึงตอนส่งตัวเข้าหอด้วยเลยไหม”
“เรื่องนั้นไม่ต้องหรอก ผมติวมาเยอะแล้ว..” พิศุทธิ์เปิดกล่องแหวนให้ “เร็วสิ ซ้อมให้ผมหน่อย จะให้ผมคุกเข่าไหม”
“อยากจะแต่งงานนักใช่ไหม งั้นมานี่เลย ฉันจัดให้”
กะรัตเดินไปกลางทุ่ง พิศุทธิ์ตามมา
กะรัตออกคำสั่ง “คุกเข่าลง” พิศุทธิ์ทำตาม “ส่งแหวนมา” พิศุทธิ์เปิดกล่องแหวนออก
กะรัตหยิบแหวนเพชรออกมาแล้วปาทิ้งออกไปแบบสุดกำลัง
“คุณทำอะไร”
“บอกว่าฉันเป็นรักแรกและรักเดียวในชีวิต แล้วยังมีหน้าไปแต่งกับคนอื่นได้ยังไง”
“รู้ตัวรึเปล่าว่าทำอะไรลงไป”
“แล้วคุณรู้รึเปล่าว่าคนที่โดนหลอกว่ารักมันเจ็บแค่ไหน”
“ผมไม่ได้หลอกคุณเลยนะ”
“ไม่หลอกแล้วคุณจะไปแต่งงานกับนังลอร่านั่นทำไม แถมยังควงมันมาเย้ยฉันอยู่ได้ คุณให้ความหวังฉัน ฉันก็โง่พอจะรอโดยที่ไม่รู้ว่าตลอดเวลาคุณไปมีคนใหม่ ฉันไม่ยอมให้คุณไปแต่งงานกับคนอื่นง่ายๆ ฉันโยนแหวนแต่งงานของคุณทิ้ง คุณจะได้เข้าใจว่าคนที่ถูกพรากของรักเป็นยังไง ถ้าอยากแต่งกับยัยแหม่มนั่นก็เชิญงมหาเอาเองแล้วกัน”
กะรัตพูดจบก็มองพิศุทธิ์ด้วยสายตาตัดพ้อแล้วเดินหนีไป พิศุทธิ์อึ้งเมื่อได้รับรู้ความรู้สึกจริงๆของกะรัต
กะรัตกลับเข้าโรงแรมมา ลอร่าตรงเข้ามาถาม
“เห็นพิศุทธิ์ไหมคะ ไม่เห็นเขากลับมากินข้าวเลย”
กะรัตไม่ตอบ เดินหน้าบึ้งเข้าโรงแรมไป ลอร่าแปลกใจกับอาการกระฟัดกระเฟียดของกะรัต