บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 21 หน้า 2
“ใช่ เนื้อนางมีผู้ชายมาโค้งขอรำ ขอเต้นด้วยทุกคืน”
ณไตรบีบไหล่เนื้อนางด้วยความเจ็บใจ “อย่าท้าทายฉัน เนื้อนาง เธอทำอะไรผิดไว้บ้างรู้ตัวมั้ย”
“ไม่ เนื้อนางไม่ผิดอะไรเลย เนื้อนางไม่ได้ฆ่าคุณแขไข เนื้อนางไม่ได้นอนกับคุณธรรพ์”
ณไตรโมโห กระชากเนื้อนางขึ้นเผชิญหน้า “ปากแข็ง ไม่ว่ากี่ปีกี่ปี เธอมันก็ผู้ร้ายปากแข็ง”
“เนื้อนางจะไม่ยอมรับผิดในสิ่งที่เนื้อนางไม่ได้ทำ”
“แต่ก็หนีหายไปซะหลายปี แล้ววันนี้ที่เธอกลับมา กลับมาหาใคร ฉันหรือไอ้ธรรพ์” ณไตรเหวี่ยงเนื้อนางลงไปกับเตียงอย่างแรงด้วยความโมโหสุดขีด
อรองค์มองแสงคำที่อยู่ใกล้แค่ลมหายใจรดกัน “มีคนบอกว่าคุณแขไข เมียคุณณไตรถูกฆ่าตายที่นี่”
“ไม่ใช่!! เมียพ่อเลี้ยงชื่อเนื้อนาง” แสงคำเสียงเข้มอย่างเดือดร้อนแทน
“เนื้อนางเป็นใคร... คนฆ่าคุณแขไขใช่มั้ยที่ชื่อเนื้อนาง”
แสงคำมองอรองค์โกรธจัด “เนื้อนางไม่เคยฆ่าใคร” สิ้นเสียงแสงคำ ฟ้าผ่าดังเปรี้ยง อรองค์สะดุ้ง กรี๊ดดัง
แสงคำรวบอรองค์มาใกล้ มองระวังไปรอบๆ เห็นเงาหลังเรือนเนื้อนางวูบไหว แสงคำหันไป “แขไข”
อรองค์เงยหน้าจากอกแสงคำ มองตามไปทางหลังเรือนทันที ม่อนดอยวิ่งมา ยกปืน เล็งไปทางหลังเรือน แล้วยิงเปรี้ยง เงาวูบหายไปในความมืดอย่างเร็ว อรองค์ในอกแสงคำตกใจ ปิดหู
แสงคำหันมองม่อนดอย “ผีแขไขอาละวาดอีกแล้ว”
ณไตรจ้องเนื้อนาง สายตาเกรี้ยวกราด “คุณหายไปไหน ทำอะไรกับใครมาบ้าง”
“คุณจะอยากรู้ทำไม ในเมื่อคุณไม่เคยเชื่อใจเนื้อนาง”
“แล้วคุณทำตัวให้ผมเชื่อใจได้บ้างมั้ย ทำไมคุณไม่กลับมาหาผมก่อน ทำไมคุณต้องกลับมาเจอไอ้ธรรพ์เนื้อนาง ทำไมไม่เป็นผมที่คุณกลับมาเจอคนแรก”
“เนื้อนางมาหาคุณหนู เนื้อนางไม่ได้ตั้งใจมาเจอใครทั้งนั้น นอกจากคุณหนู”
“โกหก”
“ถ้าคิดว่าเนื้อนางโกหก ก็อย่าฟัง ปล่อยเนื้อนาง เนื้อนางไม่ได้มาหาคุณ” เนื้อนางดัน ณไตรไม่ยอม รวบเนื้อนางไว้ เนื้อนางมองจ้อง โต้กลับ “ตลอดเวลาที่หายไป เนื้อนางสบายดีมีความสุข ไม่เคยคิดถึงคุณเลย”
“แต่ผมคิดถึงคุณทุกลมหายใจ คิดถึงแววตาใสซื่อ คิดถึงใบหน้าหวานๆ ที่เอาไว้หลอกขยี้หัวใจผู้ชายทุกคน คุณไม่คิดถึงผม ลืมผมไปแล้วก็ไม่เป็นไร วันนี้ ที่นี่ผมจะทบทวนความทรงจำของเราให้คุณเอง” ณไตรก้มลงจูบเนื้อนางอย่างบดขยี้ด้วยความรู้สึกอัดอั้นทั้งหมดภายในใจ