บทละครโทรทัศน์ นางฟ้าล่าผี ปี2 ตอนที่ 6 หน้า 3
“แบมเธอแข็งแรงกว่าเอโกะ เชื่ออาเถอะ อาคิดว่าเธออยู่กับปาล์มที่นี้จะปลอดภัยกว่า”
แบมและปาล์มขัดใจ
ออฟฟิศลุงเฉิน ไตเติ้ลส่งเข้าสู่รายการคนทะลุดาว โดยมีลุงเฉิน เป็นผู้ดำเนินรายการเพียงคนเดียว ลุงเฉินกำลังนั่งเช็คเทปรายการที่ตัวเองเป็นพิธีกรอยู่ ในห้องตัดต่อ โดยมีแห้วนั่งเป็นช่างตัดต่ออยู่ข้างๆ ตั้มเข้ามาในห้อง ลุงเฉินให้แห้วหยุดเทปไว้ก่อน แล้วหันมาคุยกับตั้ม “มาแล้วเหรอ เอา…” ลุงเฉินโยนหนังสือพิมพ์ลงที่โต๊ะด้านหน้าตั้ม
เขาหยิบขึ้นมาดู เห็นหัวข่าว “ตำรวจไล่จับปอบ โดนควักหัวใจตายอนาถ ชาวบ้านผวาปอบเฮี้ยนหนัก “ ตั้มดักคอ “อย่าบอกนะว่าจะให้ผมไปทำสกู๊ป”
“กูจะให้มึงไปทำสกู๊ป”
“ก็บอกว่าอย่าบอก….”
“มึงเอาไปแห้วไปด้วย…เอากล้องไปคนละตัว”
แห้วหันมามองลุงงงๆ “ไปกันสองคนเนี่ยนะ”
“ใช่!!! ทำไมละ....มึงไม่ต้องงงไอ้แห้ว เดี๋ยวเช็คเทปเสร็จแล้วก็ไปเตรียมของเลย”
“แล้ว...ทีมงานคนอื่นละ สวัสดิการ พิธีกร ทีมอาร์ต”
“เปลือง....ไม่ต้องมี”
ตั้มอุทธรณ์ “ขอช่างไฟไปจัดแสงอีกสักสองคนได้ไหม”
“ไม่ต้อง...กูให้มึงเอา Sony A7s ไปใช้เลย กลางคืนเดือนมืด ๆ นี่ ถ่ายออกมาสว่างโร่เลยมึง”
“แล้วถ้าหาปอบไม่ได้ละ จะให้ทำไง”
“มึงก็ไปหาปอบมาสิวะ จ้างใครก็ได้แถว ๆนั้นแหละ ทำเป็นโง่ไปได้”
“แต่…”
“ไม่ต้องแต่เลย …… มึงจะทำไงเรื่องของมึง ไปถ่ายสกู๊ปมาให้กูให้ได้”
“แต่ผมกลัว!!! เกิดมันมีปอบจริง ๆละ ถ้ามันมาจกหัวใจผมละ แล้วถ้าเกิดมันไม่ใช่ปอบละ แต่เป็นพวกโรคจิต..... ผมจะสู้มันยังไงละครับลุงเฉิน”
“เอางี้ไอ้ตั้ม....กูมีเพื่อนอยู่ 2 คน คนนึงใช้ชื่อปลอมทำแต่หนัง AV คนนึงดังโคตรๆ มีช่องทีวีดิจิตอลอยู่ในมือ มึงอยากไปอยู่กับใคร ?”
โทรศัพท์ตั้มดังขึ้น ตั้มหยิบขึ้มมาดู งงๆ แล้วรับสาย “โหล…ใครนะ….จริงดิ…มีอะไรให้รับใช้ครับ…..รู้ได้ไง….ได้……โอเคครับ” ตั้มวางสาย มองหน้าลุงเฉิน “ก็ได้ลุง...ผมทำก็ได้” ลุงเฉินงง ๆ