บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 11 หน้า 3
“ปล่อย...ฉันเจ็บนะ” วันวิสาสะบัดออกอย่างแรงภรพปล่อยพอดี วันวิสาล้มลงเสียหลัก ไต้ที่ใช้จุดมองหารังนกบนผนังถ้ำ...ร่วงลงมาจากข้างบนกระทบพื้น...ไม่ไกลจากวันวิสา
วันวิสาแหงนขึ้นไปดู คนงานหลายคนที่ต่อ พะอง โรยตัวลงเก็บรังนกบนที่สูงมาก ดูเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย
“ดูซะให้เต็มตา...ผู้คนที่นี่เขาต้องลำบาก เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายขนาดไหนกว่าจะได้รังนกมาซักรัง...ปากท้องลูกเมียเขา อนาคตของพวกเขาฝากไว้ที่รังนกอย่างเดียว”
“มาบอกฉันทำไม”
“บอกให้มันเข้าในสมองทะลุเข้าไปถึงหัวใจ พวกจิตวรบรรจงอย่างพวกเธอไง ว่าสิ่งที่ป๊าเธอทำกับพวกฉันมันเลวทรามยิ่งกว่าโจรปล้นกันซะอีก”
“นายอย่ามากล่าวหาป๊าฉันนะ พวกนายน่ะแหละ เลือดเย็นบ้าอำนาจ ทนเห็นใครจะยิ่งใหญ่กว่าตัวเองไม่ได้ต้อง
ทำลายล้างมันให้หมดรึไง คิดว่าตัวเองจะอยู่ค้ำฟ้าไปคนเดียวรึไง” วันวิสาเดินหนีออกไป
ภรพนิ่งก่อนจะตามออกไป
วันวิสาถูกผลักหัวทิ่มเข้ามาในกระท่อม วันวิสาเดือด ปราดเข้ามาเผชิญหน้า “ทารุณ...ป่าเถื่อน”
“แต่ชอบใช่ไหมล่ะ ถ้าไม่ชอบก็คงไม่ท้าทายฉันยังงี้”
“คนเลว...นายต้องการอะไรกันแน่”
“แล้วเธอคิดว่าฉันต้องการอะไรล่ะ”
“จับฉันมาเป็นตัวประกัน. บีบบังคับป๊าฉันให้หมดทางสู้”
ภรพนิ่งไปอึดใจ ก่อนจะยิ้มออกมา “ฉลาดมาก สมกับเป็นนักเรียนจากปีนัง..ทีแรกฉันก็แค่คิดเล่นๆว่าไอ้หน้าจืดคู่เต้นรำใหม่ของเธอคืนนั้น มันจะคิดยังไงถ้าเธอหายตัวไปไม่ส่งข่าว..ขอบใจนะ..เธอทำให้ฉันคิดได้อีกเยอะไหนๆก็ลงทุนขนาดนี้แล้ว..ทำกำไรอย่างที่เธอว่าก็เข้าท่าดี ขอบใจนะ สำหรับความคิดดีๆ..เห็นไหม ฉันเป็นสุภาพบุรุษขนาดไหน ขอบใจศัตรูอย่างเธอ ฉันก็ทำได้” ภรพเดินออกไป
วันวิสาตะโกนไล่หลัง “เลว...เลวที่สุด นายไม่มีวันทำร้ายครอบครัวฉันได้หรอก นายภรพ”
ในกระท่อมคนงาน จู๋ขูดมะพร้าวอย่างชำนาญ เตรียมทำกับข้าว
วันวิสาปอกกล้วยดิบ “ที่นี่อยู่ไกลฝั่งจังเลยนะนายจู๋”
“ครับ...คุณผู้หญิง”
“ยังงี้จะซื้อหาอะไรทีก็ลำบากน่าดูเลยนะ”
“ครับ...คุณผู้หญิง”
“ไม่มีใครหรือเรือลำไหนผ่านมาแวะแถวนี้ด้วย”