บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 5 หน้า 3
5 มีนาคม 2558 ( 17:03 )
844.7K
“เป็นเกาะร้างครับนาย ไม่ค่อยมีใครกล้าเฉียดเข้าไปใกล้”
“ชื่อไม่เป็นมงคลยังงั้นใครเข้าไปก็บ้าแล้ว”
“แต่อั๊วจะไป”
ภายในโพรงถ้ำ น้ำขึ้นจนท่วมถึงอก ทั้งภรพ วันวิสาพยายามทรงตัวให้ตัวเองโผล่พ้นน้ำให้มากที่สุด
“นาย...มันคงไม่ขึ้นมากไปกว่านี้แล้วใช่ไหม”
ภรพใช้มือข้างที่แขนไม่เจ็บยันค้ำเพดานโพรงถ้ำไว้ ขยับตัวให้วันวิสามายืนแทนที่ “คุณมายืนตรงนี้”
“ทำไม”
“เพดานตรงนี้มันสูงกว่า”
“นายจะว่ายังไง เราก็ต้องจมน้ำตายอยู่ในนี้อยู่ดีใช่ไหม เพียงแต่ฉันจะได้ตายช้ากว่านายหน่อยนึงเท่านั้นเอง”
“เราต้องรอดยังไงก็ต้องรอด...อย่ายอมแพ้ต่ออะไรง่ายๆสิคุณ”
วันวิสาน้ำตาไหลพรากๆ “ป๊ากับม้าคงพากันสมน้ำหน้าฉันที่อวดดีอย่างนี้...”
“ถ้าร้องเพลงไม่ออกก็นึกถึงเพลงโปรดของคุณก็ได้” วันวิสายิ่งร้องฟูมฟาย สูดขี้มูกซี๊ดซ๊าด ภรพฝืนขำ “เนี่ยเหรอเพลงโปรดคุณ”
“ฉันไม่ขำกับนายหรอกนะ”
“งั้นคิดถึงความฝันของคุณก็ได้ คุณเคยฝันจะทำอะไร แล้วตั้งใจจะทำให้ได้บ้างไหม”
วันวิสาพยักหน้าทั้งน้ำตา ฝืนยิ้มเพราะภรพยังยิ้มให้กำลังใจเธอเลย
บนเรือไพศาลเครียด มงคลใช้กล้องส่องทางไกลส่องไปที่เกาะ “นายครับ มีเรือจอดอยู่ลำนึงครับ”
ไพศาลรับกล้องจากมงคลไปส่องดู โชคทวีส่องกล้องดูบ้าง เห็นเรือของแก๊งนักฆ่าลอยลำใกล้ชายหาด
“คงเป็นเรือชาวประมงเตรียมไปหลบพายุ” โชคทวีคาด
“เข้าไปที่นั่น”
ไพศาลลงจากเรือและลุยน้ำเข้าฝั่ง กับพรรคพวก โชคทวีคอยประกบอำนวยความสะดวก คนงานสองคนสำรวจเรือที่จอดลอยลำอยู่ก่อนหน้า ภาษิต กับมงคลที่ลุยน้ำขึ้นฝั่งมาก่อนแล้วตะโกนเรียก “นายครับ....นาย”
ไพศาลและโชคทวีรีบขึ้นมา ซากกระต๊อบถูกเผาไม่เหลือหรอ
“มันเกิดอะไรขึ้นที่นี่” ไพศาลสงสัย
มงคลผละไปดูบริเวณรอบๆ เห็นแพไม้แห้งลอยน้ำซัดอยู่บนชายหาด วิ่งเข้าไปดู มงคลตะโกนเรียก “นายครับ..นาย”
ไพศาล และทุกคนรีบตามมา