บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 17 หน้า 2
“ก็แหงละ...ได้เกาะหลักก็เหมือนได้หัวใจ เกาะรังนกทั้งหมด”
ไพศาล หย่อนซองเสนอราคาลงกล่อง
ประกิตมอง “อีคงนึกเสียดาย...”
“แต่มันก็สายไปแล้ว หมดเวลาของรุ่งเรืองไพศาลแล้วว่ะ” เฮ้งกระหยิ่มอย่างมั่นใจ
ไพศาลเดินเข้าไปหา บันลือและบดิน
“คิดว่าลื้อจะลงแย่งเกาะหลักด้วยซะอีก”
“อั๊วมีลูกชายคนเดียว ไม่รู้จะสร้างภาระไปมากกว่านี้ทำไม อั๊วพอใจในสิ่งที่อั๊วมีแล้ว”
ไพศาลมองบันลืออย่างไม่ทันจะมีรอยยิ้ม เฮ้ง ประกิตและประยูร พากันเข้ามา
เฮ้งพูดเหน็บ “เมืองจีนหันไปสั่งซื้อรังนกแดงมาเลเซียกันหมดแล้ว รังนกไทยกว่าจะกู้ชื่อเสียงกลับมาได้ ก็คงต้องใช้เวลา ต้องอาศัยเจ้าของสัมปทานใหม่น่ะนะ”
“มันเป็นบทเรียนสำหรับทุกคนน่ะแหละอาเฮ้ง ทำมาหากินอะไร ก็ต้องซื่อสัตย์กับอาชีพของตัวเอง แต่แค่นั้นไม่พอหรอก ฉลาดอย่างเดียวก็เอาตัวไม่รอดมันต้อง เฉลียวด้วย เพราะเราไม่มีทางรู้ได้หรอกว่าคนรอบตัวเราใครเป็นมิตรหรือศัตรูกันแน่” ไพศาลยิ้มให้เฮ้ง ก่อนเดินออกไป
“อาเซียะอีตำหนิลื้อซึ่งหน้ายังงี้ ลื้อทนได้ยังไงอาบันลือ”
“อั๊วต้องขอบใจอีมากกว่า เพราะอีเตือนสติอั๊วด้วยเหมือนกัน คนสมัยนี้นับวันยิ่งคบยากขึ้นทุกที จริงไหม อาประกิต อาประยูร” บันลือ เดินออกไปกับบดิน
“อีด่าเรารึเปล่าป๊า” ประยูรยังไม่รู้ตัว
เจ้าหน้าที่เปิดซองเสนอราคาต่อหน้าทุกคน ประกาศตัวเลขอย่างโปร่งใส บนบอร์ดมีการเขียนตัวเลขแสดงอย่าง เป็นทางการ เจ้าหน้าที่เปิดซองและอ่าน “บริษัทรุ่งเรืองไพศาล...สิบล้านบาทถ้วน”
เจ้าหน้าที่อีกคนเขียนตัวเลขลงบนบอร์ด ไพศาลนั่งหน้าเรียบเฉย ในขณะที่ผู้คนฮือฮากับตัวเลข
ประกิต ประยูรนั่งไม่ติดที่ ในขณะที่เฮ้งยิ้มละไม “หมดยุคบริษัทเก่าๆอย่างรุ่งเรืองไพศาลแล้ว เดี๋ยวพวกลื้อคอยดูหน้ามัน จะชีดเป็นไก่ต้ม”
โชคทวีลอบมองไพศาลแว่บนึง เจ้าหน้าที่เปิดอีกซอง “บริษัทแสงทองรังนกไทย สิบล้านหนึ่งร้อยบาทถ้วน”
ประกิต-ประยูร ดีใจกระโดด โลดเต้นท่ามกลางเสียงฮือฮาของผู้คน เฮ้งยิ้มปลื้ม โชคทวีหันมามองเฮ้งผ่าน
หลังไพศาล แววตาสมหวัง เฮ้ง เดินตัดจากมุมของตังเอง ตรงมาหาไพศาล ทำทีจะมาขอจับมือ แสดงสปิริตผู้ชนะ แต่จริงๆ แล้วตั้งใจมาเย้ย
เจ้าหน้าที่ประกาศ “ยังไม่หมดนะครับ เหลือซองผู้เข้าร่วมประมูลอีกซองนึง”
เฮ้งชะงัก ประกิตและประยูร อ้าปากค้าง โชคทวีแปลกใจอย่างหนัก
“บริษัท พี วี ไทยแลนด์ เสนอราคาสิบล้านสองร้อยบาทถ้วน”