บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 17 หน้า 4
“หนักขนาดไหนผมก็ยอม...ลูกทำให้ป๊ากับม้าทุกข์ใจน้อยนิดก็ผิดแล้ว โทษหนักขนาดไหนก็ต้องยอมรับโดยดีแหละป๊า”
พราวตาและภรีม ยังงงเป็นไก่ตาแตก หนักไปกว่านั้นคือโชคทวีที่แอบหายใจไม่ทั่วท้อง
ภรีมต่อว่าพี่ชาย “เล่นยังงี้ไม่สนุกเลยนะเฮีย ลงทุนว่าตายแล้วเนี่ย”
“คิดจะลงทุน มันก็ต้องแน่ใจว่าจะได้กำไรสิหมวยเล็ก ไม่งั้นจะลงทุนทำไม”
“เล่นเอาคนทั้งบ้านปั่นป่วนไปหมด”
“แต่เจ้ว่าป๊ากับม้ารู้ตลอดใช่ไหม ว่าอะไร เป็นอะไร”
“เจ้รู้ทัน ..ป๊ารู้แต่ต้นว่าจะต้องเล่นบทนี้”
“ดีนะ ม้าไม่หัวใจวาย”
“ผมแอบเข้ามาหาม้า หลังงานศพเกลี้ยกล่อมอยู่ตั้งนานกว่าม้าจะเล่นด้วย”
ภรีมตัดพ้อ “แปลว่ามีแต่หมวยเล็กคนเดียวที่ไม่รู้เรื่องเลย”
“ฮื่อ...เรานะซื่อบื้อยังไงก็ยังซื่อบื้ออยู่ยังงั้น”
“หมวยเล็กโกรธทุกคน”
“เอาน่า ถ้าไม่ทำยังงี้แผนของเราจะสำเร็จได้ยังไงล่ะ ที่ต้องทำยังงี้ คนที่มันคิดร้ายกับพวกเราจะได้เปิดเผยตัวเองซะที”
โชคทวีเข้ามาพอดี “ฉันยังตกใจไม่หายเลย ภรพตอนที่นายโผล่ออกมา”
“โทษทีเพื่อน ที่ต้องเล่นแรงยังงี้ แต่ยังไงก็ต้องขอบใจนายมากที่ช่วยดูแลครอบครัวแทนฉันอย่างดี” ภรพตบไหล่ กระชับมือมั่นคงกับโชคทวี
“ถ้าเฮียไม่กลับมาจริงๆนี่ เฮียโชคเขาได้เป็นลูกชายบ้านนี้แทนเฮียไปแล้วนะ”
โชคทวีรีบพูดแก้ “หมวยเล็กก็พูดไปเรื่อย ไม่มีใครมาแทนที่เฮียของหมวยเล็กได้หรอก”
ห้องพิเศษฉั่วเทียนเหลา
ประกิตต่อว่าเฮ้ง “อั๊วบอกลื้อแล้วใช่ไหมว่าเราต้องเผื่อประมูลแข่งเกาะอื่นด้วย ลื้อก็ไม่ฟัง ตั้งหน้าแต่จะเอาเกาะหลัก แล้วเป็นยังไงไม่ได้ซักเกาะ”
“ก็อั๊วบอกแล้ว ได้เกาะหลักก็เหมือนได้เกาะอื่นมันทั้งหมดน่ะแหละ”
“จะเหมือนได้ยังไงวะ”
“อั๊วมีวิธีของอั๊วก็แล้วกัน นายอั๊วอีมีบารมี หน้าไหนก็ต้องถอยทั้งนั้นแหละโว้ย”
“ถ้านายลื้อมีบารมีจริง เราจะแพ้ประมูลได้ยังไง อั๊วไม่มีทางทำมาหากินแล้ว ลื้อจะรับผิดชอบยังไงว่ามา”
“เรากลับไปขอร่วมหุ้นกับเถ้าแก่บันลือดีไหมป๊า” ประยูรเสนอ
ประกิตตบกะโหลกประยูร “ลื้อจะมีหน้ากลับไปมองหน้าอียังไง ไอ้ซื่อบื้อ”