บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 8
หน้าบ้านรุ่งเรืองไพศาลศิริ ภรพกับวันวิสาเดินออกมาด้วยกัน
“ยิ้มอะไร...ยิ้มอยู่ได้” วันวิสาถาม
“ก็คนดีใจ ไม่ยิ้มแล้วจะให้ร้องไห้รึไง...ป๊ากับม้า ท่าทางจะรักลูกสะใภ้คนนี้ มากกว่าผมซะแล้ว”
“อย่ามาเหมาเอายังงี้นะ ยังไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย”
“ผมชอบชื่อคุณจัง...วันวิสา...แปลว่าอะไรน่ะ”
“ฉันเกิดวันพระจันทร์เต็มดวง เดือนสาม ม๊าเลยตั้งชื่อนี้ให้”
“ผมเข้าใจแล้ว พระจันทร์อุ้มพยัคฆ์ของซินแสง้วง คืออะไร”
“อะไรของนาย พระจันทร์อุ้มพยัคฆ์”
“ก็...ชีวิตผมขาดคุณไม่ได้ไง”
วันวิสายิ้ม ค้อนใส่ภรพ “นายจะไปบ้านฉันแน่เหรอ”
“ไม่ไปวันนี้ แล้วจะไปวันไหน วันนี้ฤกษ์ดีนะคุณ”
“แน่ใจได้ยังไง ว่าป๊ากับม้าฉันจะชอบคุณ”
“ว่าที่ลูกเขยแสนดียังงี้ ป๊ากับม้าคุณจะไม่ชอบได้ยังไง”
“ป๊ากับม้าอาจจะไม่ชอบ ผู้ชายไว้หนวดไว้เครา นายจะโกนทิ้งได้ไหมล่ะ”
“ผมทำได้ทุกอย่างน่ะแหละ แค่ขอให้ได้แต่งงานกับคุณ”
“แล้วถ้า....”
“ถ้าไม่ยกลูกสาวให้ ก็พาหนี...จบ”
วันวิสาถองศอกเข้าให้
ที่บ้านจิตวรบรรจง วรินรับไหว้ภรพงงๆ ก่อนหันไปทางวันวิสา “นี่ใคร”
“ม้า....คือ”
“ผมชื่อภรพครับ”
“ป๊าไม่อยู่เหรอม้า”
“ออกไปข้างนอกกับพี่ลื้อ”
“ไปนานไหมม้า”
“ผมรอได้ ไม่เป็นไรหรอก”
“มีธุระอะไร”