บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 8 หน้า 5
“ป๊าใจดำ เอาแต่ความคิดตัวเองเป็นใหญ่ ป๊าไม่เคยมีความรักอย่างคนอื่นเขาบ้างเลยรึไง”
บางอย่างกระทบใจวริน “อาวัน....ความรักมันกินเข้าไปไม่ได้หรอก...ลื้อตัดอกตัดใจซะ ลื้ออาจจะคิดไปเองก็ได้ว่ามันเป็นความรัก...รู้จักกันแค่ไม่กี่วัน อาทิตย์หน้า เดือนหน้า เดี๋ยวลื้อก็ลืม”
“ม๊า...” วันวิสามองวรินทำไมพูดยังงี้
“ลื้อควรจะเชื่อฟังป๊า ทำตามที่ป๊าสั่ง อย่าให้อะไรๆ วุ่นวายไปกว่านี้เลย” วรินเดินออกไป ทิ้งวันวิสาไว้
ภรพจะออกจากบ้าน ภรีมกับพราวตารีบวิ่งตามออกมา “เฮียจะไปไหน”
“ลื้อยังเด็กเกินไป อย่ามายุ่งเรื่องนี้เลย”
“อ้าว...ไหงเฮียพูดยังงี้ล่ะ ฉันน่ะอยู่ข้างเฮียนะ”
“ภรพ...ทำอะไรอย่าหุนหันพลันแล่น รออีกซักวันสองวันป๊าอาจจะใจเย็นลงก็ได้” พราวตาเตือน
“ผมไม่เชื่อหรอก ป๊าพูดแต่เรื่องศักดิ์ศรี ป๊าไม่ รู้จักค่าของความรัก ว่าคนเรามันจะมีชีวิตอยู่ได้ยังไง ถ้าไม่มีความรักหล่อเลี้ยงหัวใจ” ภรพผลุนผลันออกไปทันที
“ภรพ...”
“เฮีย...เฮีย”
ภรพลักลอบเข้ามาในบริเวณบ้านจิตวรบรรจง บดินเดินออกมากับลูกน้อง ภรพพาตัวเองหลบเข้ามุมมืดมุมนึง
ภรพเห็นบดินพูดคุย สั่งงานลูกน้อง ภรพมองหาช่องทาง ขึ้นไปหาวันวิสา...แล้วหลบออกไปทางนึง
วันวิสานั่งร้องไห้อยู่ในห้อง ภรพปีนขึ้นมาที่เฉลียงข้างนอก ภรพเห็นวันวิสาผ่านหน้าต่างจึงเคาะกระจกเรียก
วันวิสาตกใจหันมา รีบมาเปิดประตูที่เฉลียงเมื่อเห็นเป็นภรพ ทั้งคู่โผเข้ากอดกัน “นาย..”
“เกิดอะไรขึ้น คุณร้องไห้ทำไม”
“ป๊าสั่งห้ามไม่ให้ฉันคบหากับนายอีก”
“ทำไม”
“ฉันก็เพิ่งรู้ ว่าป๊าฉัน เขาถือว่าป๊านายเป็นศัตรู ฉันไม่รู้ว่าเขาโกรธแค้นกันมาตั้งแต่เมื่อไหร่”
เสียงเคาะประตูทำให้วันวิสาชะงัก
“อาวัน........อาวัน” เสียงวรินเรียก
“นายหลบไปก่อน ม้าฉันมา”
“ไม่....ผมจะไม่หลบไปไหน”
“ขอร้องละ นายอย่าทำให้อะไร ๆ มันยุ่งยากไปกว่านี้เลย” ภรพนิ่ง