บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 15 หน้า 3
“หมวยเล็กไม่ต้องกลัวหรอก เฮียยังอยู่ทั้งคนเฮียไม่ยอมให้หน้าไหน มันมาคิดร้ายกับพวกเราได้หรอก”
ที่บ้านจิตวรบรรจง วันวิสา บันลือ วริน และบดินหารือเรื่องงานแต่งงาน
บันลือสั่งลูกชาย “ไม่ทันก็ต้องทัน...แค่ตัดชุดใหม่ สองสามวันไม่เสร็จก็ให้มันรู้ไปสิวะ”
“ลงอีแบบนี้มันก็คงอยากได้ค่าจ้างเพิ่มน่ะแหละป๊า”
“ก็จ่ายให้มันไป ทำยังไงก็ได้ให้วันแต่งงานลื้อทุกอย่างมันผ่านไปได้ก็แล้วกัน”
วันวิสานั่งนิ่งเหมือนหุ่น
วรินเอ่ยขึ้น “ความจริง ซินแสง้วงบอกว่าวันนั้นฤกษ์ดีแต่ก็ไม่ใช่ดีที่สุด ถ้าจะเอาฤกษ์ดีที่สุดให้รออีกสองสามเดือน”
“ลื้อจะพูดอะไร...อั๊วตกปากรับคำอาประกิตไปแล้วจะให้อั๊วกลับคำรึไง”
“ไม่ใช่ยังงั้น...อั๊วแค่คิดว่าถ้ามะรืนนี้แค่หมั้นหมายกันเอาไว้ก่อนก็คงไม่เสียหายอะไร ได้ฤกษ์ดีที่สุดค่อยแต่งกัน”
บดินไม่เห็นด้วยกับมารดา “อีจะคิดว่าเราไม่เต็มใจจะยกให้นะม้า”
วรินพยายามหว่านล้อม “เดี๋ยวนี้เขาหมั้นกันก่อนค่อยแต่งกันทั้งนั้น”
บันลือเริ่มไม่พอใจ คิดว่าวันวิสาไม่ยอมแต่งงาน “นั่นมันพวกทำตามฝรั่ง เห็นฝรั่งทำอะไรก็คิดว่าดไปหมด ไม่มีหมั้น...แต่งกันแต่งเลยหรือว่าลื้อมีปัญหาอะไรอาวัน”
วันวิสาไม่ขัดขืน “ไม่มีป๊า..อะไรก็ได้ แล้วแต่ป๊าจะจัดการ”
ที่บ้านจิตวรบรรจง ภรพแอบปีนข้ามรั้วเข้ามา แล้วพาตัวเองเข้ามุมหนึ่งของตัวบ้าน
วันวิสากำลังนั่งแปรงผมตัวเองหน้ากระจกอย่างเหม่อลอย เสียงกุกกักที่เฉลียงนอกหน้าต่างทำให้เธอแปลกใจหันไปมอง เหมือนมีใครอยู่ที่เฉลียงข้างนอก...วันวิสาระวังตัว ลุกเดินไปดู คลี่ผ้าม่านโปร่งออกดู แต่ก็ไม่เห็นใคร เอาให้แน่ใจ...เลยเปิดประตูออกไปดู...ไม่มีใครในความมืด กลับเข้าในห้อง จะเปิดประตู..
เธอตกใจสุดขีด เพราะถูกรวบตัวปิดปากแน่น
“อย่าส่งเสียง ถ้าไม่อยากตาย” วันวิสาตัวแข็ง ภรพเคลียจูบข้างหูไล่ลงมาที่ซอกคอ วันวิสาเจอสัมผัสเดิมยิ่งตกใจ ดิ้นผละหลุดออกแล้วช็อกเมื่อเผชิญหน้ากับภรพ “ดีใจหรือเสียใจที่ได้เจอกันอีก”
วันวิสาพูดไม่ออกยังไม่หายช็อก
“นี่ตัวเป็นๆไม่ใช่ผี”
“นายยังไม่ตาย”
“คนอย่างนายภรพมันดวงแข็งไม่ตายง่ายๆหรอก”
“นายมันเข้าขั้นบ้าแล้ว แช่งตัวเองอย่างนี้ก็มีด้วย”
“ไม่ทำอย่างนี้แล้วจะได้รู้ได้เห็นอะไรดีๆได้ยังไง”
“นายพูดอะไรของนาย”