บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 10
ที่บ้านโจ ป๋องส่งแฟ้มรายงานให้โจพร้อมทั้งเล่าผลการสืบสวนให้ฟัง
“จากการพูดคุยกับเพื่อนบ้านของสถาพรเกือบยี่สิบคน มีแค่ 2-3 คนที่บอกว่าเคยได้ยินสถาพรบ่นเรื่องนอนไม่หลับ แต่ทุกคนพูดตรงกันว่าสถาพรกับซูซี่เป็นแค่นายจ้างกับลูกจ้าง ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น หรือถ้าจะมีจริงๆพวกเขาก็ไม่เคยเห็นหรือรับรู้เลย”
โจเงียบไปครู่หนึ่ง “คุยกับเพื่อนบ้านยี่สิบคนเลยเหรอ ทำไมแกเก่งอย่างนี้”
ป๋องจ๋อย “ปลายฝนมาช่วยน่ะพี่ ตอนแรกผมเกร็งอยู่ตั้งนาน ปลายฝนไปถึงเค้าไปคุยแป๊บเดียวได้ข้อมูลกลับมาหมดเลยครับ”
“เอาล่ะ ถึงจะไม่มีคนรู้เรื่องการใช้ยา แต่อย่างน้อยเราก็รู้ว่าซูซี่ไม่ได้โกหกเรา เราต้องลองสืบจากทะเบียนคนไข้โรงพยาบาลต่างๆ เริ่มจากโรงพยาบาลแถวๆนั้น”
“ผมจะลองให้พวกรุ่นพี่ผมช่วยดูให้ครับ”
“ดี ตอนนี้รอหลักฐานว่าสถาพรเป็นโรคนอนไม่หลับจริงๆ เราก็จะช่วยซูซี่ได้” โจปิดรายงาน
วนิษากับวรางค์และหนุงหนิงมาถวายสังฆทานที่วัดด้วยกัน หลังจากถวายสังฆทานเสร็จแล้ว ก็เดินออกมาจากศาลา เจอวลัยกำลังเดินมาพอดี
วลัยยกมือไหว้วรางค์ “สวัสดีค่ะคุณแม่”
“วันนี้มาหาถึงในวัดเลยเหรอ แม่วลัย สงสัยจะเรื่องใหญ่แน่ๆ” วรางค์เอ่ยทัก
“แหม ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ คุณแม่ก้อ หนูมีเรื่องสำคัญอยากจะพูดกับยัยวนิน่ะค่ะ”
“อย่าบอกนะคะว่าคุณพ่อของคุณวนิ...” หนุงหนิงอ้าปากค้าง พูดต่อไม่ออก มองหน้าวลัย “ไม่จริงใช่ไหมคะ โอ้ ไม่...โธ่...คุณวนิ...” หนุงหนิงคร่ำครวญ แล้วหันมาจะกอดปลอบวนิษา
แต่วลัยผลักหนุงหนิงหน้าหงายเสียก่อน“ไปไกลๆเลย ไปดราม่านอกวัดเลยไป”
วลัยหันมาหาวนิษา ทำให้หญิงสาวเอ่ยถามขึ้น “แล้วที่หนุงหนิงพูด...”
“คนละเรื่องเลย ลูกอย่าไปสนใจยัยหนุงหนิงมันเลย ยัยนั่นมันเป็นคนบ้า ไปคุยกับแม่ตรงนู้นดีกว่า” วลัยจับมือวนิษา เดินไปที่ศาลาริมน้ำ วรางค์สะกิดหนุงหนิงเบาๆ หนุงหนิงพยักหน้าเข้าใจ
วนิษานั่งคุยกับวลัยที่ศาลาริมน้ำ “วนิเอ๊ย ถึงตอนนี้เธอจะมีทรัพย์สินเงินทอง มีการงานมั่นคง แต่คนเรายังไงก็ต้องมีคู่คิดคู่ชีวิตร่วมทุกข์ร่วมสุข ยิ่งลูกแม่เป็นผู้หญิงด้วย หลายๆอย่างเรายังทำเองได้ไม่ถนัด เอาง่ายๆแค่จะเปลี่ยนก๊อกน้ำ หรือจะเจาะผนังแขวนรูป มันก็ยากแล้ว ลูกว่าจริงไหมจ๊ะ”