บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 18
วนิษาหน้านิ่งขับรถ ปลายฝนกับป๋องมองเธอด้วยความเป็นห่วง
“คุณ...เป็นอะไรรึเปล่าคะ ไม่พูดอะไรซักคำเลย...คุณ...คุณ...” ปลายฝนมองป๋อง ขอความช่วยเหลือ
“คุณวนิษาครับ...ไม่สบายรึเปล่าครับ ไปโรงพยาบาลไหมครับ เดี๋ยวพวกเราไปเป็นเพื่อนครับ”
วนิษาไม่พูดอะไร จอดรถหน้าบ้านโจ
“คุณ...”
วนิษากดปลดล็อค
“แล้วคุณจะไปไหนคะ”
วนิษาไม่ตอบ ในที่สุดปลายฝนกับป๋องก็ลงจากรถอย่างเป็นห่วง
“คุณ...”
วนิษาออกรถไปเสียแล้ว
วนิษาเดินเข้ามาในบ่อนเหมือนหุ่นยนต์ เดินเหม่อๆ ไม่ค่อยรับรู้อะไร เจอปฐม ปฐมเหมือนจะพูดอะไรด้วย“ตั่วเจ้ครับ” แต่วนิษาเดินผ่านปฐมไปเฉยๆ
โจนั่งอยู่ เห็นวนิษา ก็ลุกขึ้นมา “จะไปแบ๊งค์รึยังครับ ผมรอจนหิวแล้วนะครับเนี่ย”
วนิษาเดินเหม่อผ่านโจไป โจเอะใจ “คุณวนิ”
วนิษาเหมือนไม่ได้ยิน “คุณวนิ”
วนิษาหยุดชะงัก หันกลับมา มองโจ แล้วเดินมาหาสีหน้าเจ็บปวด “คุณหลอกฉันทำไม”
“อะไรนะครับ”
วนิษาตบโจฉาด โจหน้าสะบัดถึงกับเซ เพราะวนิษาตบแรงมาก “คุณโกหกฉัน”
“พูดเรื่องอะไรครับ”
สีหน้าของวนิษาเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและสิ้นหวัง “ออกไป...ออกไปเดี๋ยวนี้...ออกไป”
วนิษากรีดร้องลั่นบ่อน ทุกคนตกใจ โจก็งงแต่ปฐมตั้งสติได้ก่อน รีบล็อคโจพาออกมา
“เฮ้ย ปล่อยผม ผมไม่ได้ทำอะไร” โจดิ้น ปฐมกับลูกน้องช่วยกันล็อคโจ ลากออกไป
วนิษาเดินเข้าไปในห้องของเธอ ปิดล็อค ร้องไห้โฮ
โจโดนปฐมกับลูกน้องล็อคตัว ลากออกมาหน้าบ่อน “ผมทำอะไรผิดเหรอครับ”