บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 18 หน้า 2
“ผมก็ไม่รู้ แต่ผมไม่เคยเห็นตั่วเจ้เป็นอย่างนี้มาก่อน ทางที่ดี คุณไปสืบตัวเองก่อนดีกว่า ว่าคุณทำอะไรลงไป รู้คำตอบแล้วค่อยว่ากันอีกที” ปฐมพาลูกน้องเดินกลับเข้าไป
“ผมว่าผมถามเขาตรงๆน่าจะรู้เรื่องเร็วกว่า” โจจะเข้าไป
ปฐมหันมาชี้หน้าโจ “อย่าดีกว่าโจ”
“ไม่ได้ครับ ผมต้องคุยกับคุณวนิให้รู้เรื่อง” โจเดินต่อไป ปฐมซัดทันที แต่โจก็ไวพอจะหลบและลงมือโต้ตอบ ทั้งสองซัดกันอย่างดุเดือด ฝีมือสูสีกันมาก แต่ในที่สุดปฐมก็สยบโจได้
ปฐมซัดโจกระเด็น “กลับไปซะ เชื่อผม”
โจลุกขึ้นยืน พยักหน้า ปฐมเดินกลับเข้าไป ทำให้โจมีท่าทางหงุดหงิดมาก
ป๋องขี่มอเตอร์ไซค์มาจอดพอดี “พี่โจ”
“มีอะไรวะ หน้าตื่นมาเชียว”
“เมื่อกี้คุณวนิษาไปหาที่บ้าน...”
“อะไรนะ”
ป๋องเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้โจฟัง
“ไอ้คอปบร้า...ที่แท้ก็ฝีมือแกเหรอเนี่ย”
“ผมว่าไอ้คอปบร้ามันบ้าจริงๆนะครับ”
โจลุกขึ้น “ไม่ว่ามันจะบ้าหรือไม่บ้า มันก็ต้องรับผิดชอบการกระทำของมัน”
“พี่จะทำอะไรมันเหรอครับ”
โจไม่ตอบ แต่สีหน้าเหี้ยมเกรียม
ป๋องเห็นแล้วกลัว “พี่โจ” โจไม่ตอบ เดินออกไป “พี่โจ...พี่โจ...”
โจไม่ฟัง ขึ้นรถขับออกไป
“สงสัยจะเรื่องใหญ่แล้ว เอาไงดีวะ...”
โจขับรถ แซงตลอด ไม่สนใจเสียงแตรบีบด่า ใบหน้าเคร่งเครียด
เขานึกถึงวนิษาที่เจ็บปวดกับเรื่องราวที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นตอนที่วนิษาถูกระรินประจานเรื่องดวงกินผัวกลางงานบริจาคโลหิต เม้งบอกเรื่องดวงกินผัวให้กริชฟัง วนิษาอยู่ด้านหลังพลอยได้ยินไปด้วย วนิษาเดินร้องไห้ในห้าง วนิษาถูกระรินกับแม่กริชด่าเรื่องเป็นผู้หญิงกินผัว วนิษากำลังจะบวช สีหน้าเจ็บปวดและหมองเศร้า
และก่อนหน้านั้น วนิษากับโจนั่งรถกันอย่างมีความสุข สุดท้าย วนิษาตบหน้าเขาหลังจากรู้ความจริง วนิษาด่าโจแต่สีหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวด และสิ้นหวัง
สีหน้าโจความเหี้ยมเกรียม และแค้นคอปบร้าอย่างสุดหัวใจ “ไอ้คอปบร้า!!...”