บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 24 (ตอนจบ) หน้า 20
“ผมสงสัยจริงๆครับหลวงพ่อว่าทำไมภาคย์ถึงตาย คนที่ตายน่าจะเป็นโจมากกว่า เพราะภาคย์เขามีดวงปรมะเป็นดวงประจำตัวเขา”
“ไอ้เรื่องดวงเนี่ย...ดวงมันคืออะไรเหรอ” หลวงพ่อเอ่ยถาม
เม้งจึงตอบ “ดวงคือวิถีชีวิตของคนที่ถูกกำหนดไว้แล้วตั้งแต่เกิด ด้วยดวงดาวบนท้องฟ้า ณ เวลาที่เราตกฟาก ดาวจะส่งผลต่อชีวิตของคน แตกต่างกันไปตามองศาของดาวแต่ละดวงครับ อย่างโจ เกิดในฤกษ์ตัวซวย เขาก็นำความโชคร้ายไปให้คนที่อุปการะเขาตั้งแต่เล็กจนโต อย่างคุณวนิษา เกิดในฤกษ์กินผัว เขาก็ทำให้สามีของเขาตายตกตามกัน”
“แต่สุดท้ายคุณหญิงจุ๋มนายจ้างของโจเขาก็ไม่ตายนี่นา ส่วนเรื่องวนิษา ฉันยิ่งงง ตำราของเธอนับเป็นผัวเมียกันตอนไหน จดทะเบียนสมรสหรือจัดพิธีหรือไง ในเมื่อเขายังไม่ร่วมหอลงโรงกัน”
เม้งคิดตามก็เห็นจริงตามหลวงพ่อว่า
“ครูของฉันสอนว่าทุกอย่างเกิดแต่เหตุ ที่พ่อของโจโดนจับก็เพราะเขาทำผิดกฎหมาย ต่อให้โจไม่เกิดมาแต่ถ้าตำรวจหาหลักฐานได้ พ่อเขาก็ต้องถูกจับอยู่ดี พ่อของคอปบร้า วิ่งเข้าไปในบ้านทั้งที่รู้ว่าไฟไหม้อันนี้เรียกว่าขาดสติ ประมาท ... เสี่ยเพ้งชูมีดเหล็กกล้าขึ้นฟ้าทั้งๆ ที่ฝนฟ้าคะนองจึงโดนฟ้าผ่าอันนี้เรียกว่าการเหนี่ยวนำไฟฟ้า”
ตอนแรกเม้งกับคอบร้าฟังด้วยความสงบ แต่พอถึงเรื่องการเหนี่ยวนำ ทั้งสองพร้อมใจชะงัก หันมองหลวงพ่อ “มองอะไร ฉันเรียนฟิสิกส์มาเหมือนกันนะ” หลวงพ่อหยุดนิดนึงค่อยพูดต่อ “เรื่องภาคย์ ปากกายาพิษนั้นเขาเอามาเอง ตั้งใจจะฆ่าโจ สุดท้ายปากกายาพิษก็ถูกกระแสลมพัดมาฆ่าเขา อันนี้ถึงจะแปลกแต่ก็เป็นไปได้ และทั้งหมดทั้งมวลนี้ครูของฉันสอนว่า กัมมุนา วัตตติ โลโก สัตว์โลกทั้งหลายต้องเป็นไปตามกรรม”
ทุกคนเงียบ คิดตามที่หลวงพ่อบอก เม้งอดสงสัยไม่ได้ “ว่าแต่ใครเป็นครูบาอาจารย์ของหลวงพ่อเหรอครับ” เม้งเอ่ยถาม
“นั่งอยู่ข้างหลังฉันไง”
เม้งงง มองไปไม่เห็นใคร แต่มองเลยไปอีกเห็นองค์พระประธาน
ที่ดาดฟ้าตึกดวงดาวบนท้องฟ้าพร่างพราย โจกับวนิษาในชุดเจ้าบ่าวเจ้าสาวยืนดูวิวกันอยู่
“หรือว่าจริงๆแล้วอาจารย์เม้งไม่แม่น ดวงเราสองคนอาจเป็นดวงที่เป็นเนื้อคู่กันแต่แรกก็ได้นะคะ“ วนิษาบอก
“ผมไม่รู้ครับ แต่ที่คุณพูดเรื่องแม่นไม่แม่น ทำให้ผมนึกถึงคนๆหนึ่ง”
“ใครคะ”
“คุณยายคุณ... ท่านเป็นคนแรกที่พูดเป็นนัยว่าผมจะได้แต่งงานกับคุณ”
“จริงเหรอ ท่านว่ายังไงคะ”