บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 5 หน้า 4
สีหนาทเดินมายังส่วนในของเรือน วางปืนลง..นึกถึงสีหน้าขาวซีดของหนูนาเมื่อครู่ก็ถอนใจ รู้สึกผิดเบาๆ ขนิษฐาเดินเข้ามา “จะหาว่าพี่ใจร้ายใช่มั๊ย”
“ใครว่าล่ะคะ ใจดีต่างหาก” สีหนาทอึ้งไป “ถ้าเป็นคนอื่น พี่สิงห์คงไม่ให้ทำงานกับเราแล้ว หนูนานี่ไม่ธรรมดาเลย ทำให้พี่สิงห์ใจอ่อนได้”
สีหนาทชะงักไปนิด แล้วพูดอย่างใช้เหตุผล “พี่แค่จัดการให้เหมาะกับเจ้าตัว น้องเคยบอกไม่ใช่เหรอว่าเด็กคนนี้เหมาะจะทำงานที่โรงแรมเรามากกว่า”
ขนิษฐาพยักหน้า “โดนดุไปขนาดนั้น.. ทีนี้คงยอมแล้วมั๊งคะ”
แต่เปล่าเลย เพราะหนูนากำลังคะยั้นคะยอราม “นะคะน้าราม ช่วยพูดกับคุณสิงห์ให้ที หนูไม่อยากไปทำงานที่โรงแรม หนูอยากทำงานกับน.. กับทุกคนที่นี่ค่ะ”
รามถอนหายใจเอือมๆลำบากใจมาก “ไม่ใช่ฉันไม่อยากช่วยหนู แต่นายสิงห์ทำถูกแล้ว”
หนูนาชะงักไป “แล้วที่.. หนูเป็นห่วง..หนูทำผิดด้วยเหรอคะ”
รามเห็นแววตาห่วงใยของหนูนา “ที่คุณสิงห์ต้องดุหนูก็เพราะว่าเป็นห่วง คุณสิงห์ก็ไม่ผิด” หนูนาอึ้ง นึกน้อยใจที่รามเอาแต่เข้าข้างสีหนาท สีหน้ายังไม่อยากจะยอมรับ.. “หนูนา ที่คุณสิงห์พูดแรง เพราะเค้าต้องเด็ดขาด ถ้าอ่อนให้ใครเห็น ก็คุมคนไม่ได้ หนูทำตามที่นายบอกจะดีกับตัวหนูที่สุด”
หนูนามองรามใจอยากให้พ่อช่วยเหลือเกิน.....แต่รามก็หันหลังเดินจากไป ไม่ยอมรับรู้ในความรู้สึกโหยหา และต้องการที่พึ่งพานั้น..หนูนาได้แต่มองตามรามใจหาย....
“อย่างที่คุณว่า คุณเอกน่ะระแวงเกินไป” ศักดาบอกรัศมี ขณะที่ทั้งสองคนทานดินเน่อร์อยู่ในร้านอาหารหรู โรแมนติคด้วยกัน “อย่างโปรเจ็คท์โรงแรมที่เชียงรายก็เหมือนกัน เค้าก็หยุดผลักดันซะดื้อๆ ทั้งที่มันจะทำกำไรแน่ๆ”
ศักดาพูดแล้วก็มองๆว่ารัศมีจะว่ายังไง เห็นรัศมีไม่พูดอะไรก็หยอดต่อ “น่าเสียดาย...ผมเลือกธนาคารของคุณ เพราะเห็นว่าวิสัยทัศน์เราตรงกัน”
รัศมีมองศักดา...คิด แล้วบอก“ดูคุณ จะเสียดายโครงการนั้นมากเลยนะคะ”
“ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ เพียงแต่ผมคุยกับทางคุณไว้แล้ว ถ้าไปเริ่มใหม่กับที่อื่นมันก็เสียเวลา หรือว่า... คุณรัศมีสนใจบ้างรึเปล่า?” ศักดาพูดไม่พูดเปล่า เลื่อนมือมาสัมผัสลูบไล้มือของรัศมีเบาๆ
รัศมีชักรู้สึกเคลิ้มตาม แต่จู่ๆ คำพูดของเอกชาติก้องขึ้น “พนันกันดูก็ได้ ว่าหน้าอย่างนั้นมันจะต้องหวังอะไรแน่ๆ”
ศักดายังคงกล่อมต่อ พลางกุมมือรัศมีเอาไว้ด้วย “หรือบางที คุณจะลองคุยกับคุณพ่อดู ถ้าเป็นคุณ ผมว่าท่านไม่น่าจะปฏิเสธ เราจะได้ทำธุรกิจร่วมกัน...ไงครับ” ศักดามองอย่างมีนัยลึกซึ้งมากๆ
แต่รัศมีกลับยิ่งได้ยินคำของเอกชาติชัดขึ้น “ควานลงไปก็เจอแต่หนี้!!”
“คุณรัศ จะว่ายังไงครับ”