บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 5 หน้า 5
รัศมีชะงัก เพิ่งจะรู้สึกตัว เห็นศักดายิ้ม รอคำตอบอยู่...ทันใดเสียงมือถือรัศมีดัง รัศมีได้ที ถอนมือออกจากศักดา รัศมีรับสาย “ฮัลโหล...” ศักดาแอบดูท่าทีรัศมี พอรัศมีวางสาย แววตานิ่ง ตัดสินใจ ก็หันกลับมาบอก “เอาไว้ค่อยคุยกัน ฉันมีธุระ ต้องรีบไปแล้ว”
“เอ๊ะ !”
รัศมีคว้ากระเป๋าสะพาย เดินออกไปซะเฉยๆ ทิ้งศักดาเอาไว้เลย
ศักดาอึ้ง ก่อนจะรีบลุกตาม แต่พนักงานเดินเข้ามา “ลูกค้าจะเช็คบิลแล้วเหรอครับ“ ศักดาชะงักจะไปแต่ไปไม่ได้ ล้วงกระเป๋ามา หยิบการ์ดวาง ก่อนวิ่งตามไป
ศักดาออกมาก็เห็นรัศมีขับรถออกไปซะแล้ว โธ่เอ๊ย ศักดาหน้าเสีย ชักตะหงิดๆ ว่าตัวเองได้ทำพลาดไปรึเปล่า?
จุฑารัตน์ยืนคุยมือถืออยู่ มีจ่านายหนึ่งยืนอยู่ด้วยสีหน้าไม่เต็มใจ มาโนช และตากล้องอยู่ด้วยอาการกระสับกระส่ายอยากจะกลับเต็มแก่
“นี่แกยังไม่ได้บอกพ่ออีกเหรอ!!”
หนูนากำลังใช้โทรศัพท์รวมที่ร้านชำอย่างว้าวุ่น “จุ๊ ตอนนี้อีตาสิงห์นั่นโกรธฉันมาก นายนั่นมองว่าฉันเป็นตัวปัญหา แล้วพ่อก็เข้าข้างเค้า แล้วฉันจะบอกพ่อตอนนี้ได้ยังไง”
จุฑารัตน์คุยกับหนูนาไปใจก็พะวง บอกจ่า“อย่าเพิ่งไปนะคะ แป๊บนึง”
“จะสัมภาษณ์อะไรคุ๊น ต้องถามชุดปราบปรามโน่น เค้าก็ออกไปกันหมด” จ่าว่าแล้วก็เดินไปเลย
จุฑารัตน์เหวอๆ กลับมาที่เพื่อน ตั้งสติ “ทำไม ทำไมแกถึงจะบอกไม่ได้ ก็ไหนแกบอกว่ามั่นใจไงว่าลึกๆ..พ่อเค้ายังรักแกอยู่!”
มาโนชสะกิดจุฑารัตน์ “มา ฉันคุยเอง หนูนา ถ้าไม่กล้าบอกก็ไม่เป็นไรหรอก” หนูนาค่อยใจชื้นขึ้น “แกก็..กลับบ้านตาซะเถอะนะ” หนูนาชะงัก จ๋อยไปอีกรอบ“ฉันขี้เกียจโดนตาแกเพ่งเล็งว่าไม่เตือนเพื่อนน่ะ..”
จุฑารัตน์ส่ายหน้ากับความไร้สาระของมาโนช แย่งโทรศัพท์กลับมาคุย “ไอ้นา แกยังไม่มั่นใจอะไรอีกแกทั้งไปเป็นคนงาน ทั้งไปเจอเค้าจับไม้เถื่อน ชีวิตแกจะเสี่ยงตายยิ่งกว่าฉันอยู่แล้ว แกกล้าทำทุกอย่าง ยกเว้นกล้าบอกพ่อเนี่ยนะ”
หนูนา ยังยืนยันความคิดของตัวเอง “ฉัน..ฉันจะบอกเค้าแน่ๆ แต่ขอให้ฉันได้ทำอะไรสักอย่าง เพื่อแก้ตัวก่อน”
“เพื่อให้แน่ใจว่าเค้าจะรักแกใช่มั้ย”
หนูนาไม่ตอบ แต่สีหน้าใช่เลย
“โธ่เอ๊ย หนูนา“ มาโนชโอด
จุฑารัตน์สองคนมองหน้ากัน “แต่คุณสิงห์เค้าก็ไม่ให้แกทำงานที่ไร่แล้ว ทีนี้แกจะทำยังไง”
หนูนานิ่งคิดหนัก...