รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 18 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 18 หน้า 2
19 ธันวาคม 2558 ( 23:18 )
18.7M
1
ตามรักคืนใจ ตอนที่ 18
19 หน้า

แป้นอึ้ง ขัดใจ! พวง กระจิบ เพ๊อะโล่งๆอก แต่สีหน้าก็ไม่ได้สำนึก 

พวงแอบเหยียดหนูนา แล้วประจบสีหนาท “คุณสิงห์ มาธุระในเมืองด้วยเหรอคะ ?”

สีหนาทพยักหน้า แล้วตรงดิ่งเข้าไปหาหนูนาเลย “ไปด้วยกันหน่อยสิ”

พวงตาเหลือก!!! กระจิบ เพ๊อะก็เห็นจะๆกับตาว่าสิงห์มาหาใคร แป้นยักคิ้วเชิ่ดใส่นังสามตัว สะใจฟร่ะ 

หนูนางุนงง “ไปไหนคะ?” เธอได้สติ นึกได้ยังงอนอยู่ “แล้วนี่คุณเจอฉันกับแป้นได้ยังไง?”

“ไม่เห็นจะยาก ก็โทรถามคนรถเอาสิ” 

หนูนาอึ้ง แป้น ว๊าวว!! แป้น เยาะเย้ยใส่พวกพวง “ตามมาด้วยยยยย” พวง แทบจะบร้า!!! 

“ไป.. ฉันมีเรื่องอยากให้เธอช่วยหน่อย”

หนูนาฮึด “ขอโทษนะคะ แต่นี่เป็นวันหยุด ฉันมีสิทธิ์ที่จะได้หยุดงานเหมือนคนอื่นๆ”

สีหนาทอึ้ง ที่เจอหนูนาสะบัดบ็อบ ไม่ยอมร่วมมือง่ายๆ

เพ๊อะกับพวง “แบบนี้คือเล่นตัวชิป่ะ?”

พวงหมั่นไส้ อ้อนนาย “อย่าไปง้อคนแล้งน้ำใจเลยค่ะ นายมีอะไรให้ช่วย พวงเต็ม..”

“ขอบใจ” สีหนาทหันหาหนูนา “แต่ฉันต้องไปกับหนูนาคนเดียวเท่านั้น”

หนูนาฟังแล้วหน้าเข้มขึ้น!ในความตื๊อดื้อแพ่งของสีหนาท  ขณะที่พวงโดนปฏิเสธ จุกอก

“เสียใจด้วยค่ะ ที่ฉันไม่ว่าง ต้องไปทำธุระส่วนตัว” หนูนาจะหนีดื้อๆฉุดแป้นเลย “ไปกันเถอะแป้น”

“เฮ้ย  แล้วก๋วย ก๋วยเตี๋ยว..”

สีหนาทเห็นหนูนาจะไป เอาไงดี ก็ไปยืนกันไว้! “ธุระอะไร! เธอไปธุระกับฉันก่อน เดี๋ยวฉันพาเธอไปทำธุระที่ว่านั่นเอง”

หนูนาไม่อยากจะเชื่อที่สีหนาทตื๊อขนาดนี้ คิด จะบอกไม่บอกดี

แป้นส่ายหน้า ขมุบขมิบปากห้ามหนูนา ไม่มีเสียง “อย่าบอกกกกกนะ”

“..ฉัน.. ฉันจะไปซื้อลูกไก่ให้น้าราม!” หนูนากะว่าสีหนาทต้องจี๊ดดด และไม่พอใจ

กระจิบกระซิบพวง “แบบนี้เหมือนตบหน้ากันชัดๆ นายโกรธมันแน่!”

สีหนาทนิ่งอึดอยู่ ก่อนจะบอก “เรื่องแค่นี้เอง  ไปกับฉัน แล้วเธออยากจะซื้อ หมู หมา กาไก่ หรือแม้แต่ช้างม้าวัวควายอะไร ก็ได้ทั้งนั้นแหละ 

พวง กระจิบ เพ๊อะ เหวอไปอย่างแรง!!!

“ฉัน... นี่คุณไม่เข้าใจรึไง ว่าฉันไม่..”

แป้นรีบผลักดัน “หนูน๊า นายเค้าคงจำเป็นจริงๆ ไม่งั้นเค้าคงไม่ขอร้องแกถึงขนาดนี้หรอก แกก็อย่าเล่นตัวนักเลยน่ะ” หนูนาไม่อยากจะไป แต่แป้นผลักให้ไป “ไป! ทะเลาะอะไรกันก็ไปเคลียร์กันซะ” แล้วแป้นก็บอกกับสีหนาท “ฝากหนูนาด้วยนะคะนาย”

หนูนายังงงๆ สีหนาทคว้าแขนล็อคไว้ แล้วพาตัวไปเลย แป้นโบกมือลา แล้วหันมามองพวง กระจิบ เพ๊อะที่ยืนอิจฉาและหมั่นไส้แทบจะไฟลุกท่วมลูกกะตาไปตามๆกัน  


19 หน้า