บทละครโทรทัศน์ ลมซ่อนรัก ตอนที่ 24 (ตอนจบ) หน้า 5
“ใช่ๆๆ ผมก็รู้ว่าพี่กับอัณเป็นแค่เพื่อนกัน..ผมก็เลยอยากขอให้อัณทำหน้าที่เพื่อน ช่วยดูแลหัวใจพี่หน่อย พี่ชายผมอกหักรักคุดละมุดลำไยไม่เหลียวแล ผมกลัวพี่ชายผมจะเป็นโรคซึมเศร้า เก็บกด ทำร้ายตัวเอง..โอเคมั้ยอัณ” “
“ณนต์ลืมไปหรือเปล่าว่าอัณก๊อกหักมาเหมือนกัน” อัณณาย้อนขึ้นบ้าง
“พอๆๆ ไปได้แล้วไป” ปราณเอ่ยตัดบทไล่ปราณนต์ขึ้นรถ แต่ปราณนต์ดื้อดึง ยังไม่ยอมขึ้นไป
“จริงด้วย ถ้างั้น” ปราณนต์คว้ามือปราณมา “พี่ปราณก็ต้องทำหน้าที่เพื่อนให้อัณด้วย” ปราณยื้อมือเอาไว้ “ทำไม หรือพี่คิดกับอัณมากกว่าเพื่อน”
“ไม่ได้คิด” ปราณรีบปฏิเสธ
“หรืออัณคิด!” ปราณนต์หันมาถามหญิงสาว
“เปล่า” อัณณารีบส่ายหน้าปฏิเสธ
“นั่นไง ถ้าคิดกันแค่เพื่อนก็ต้องบริสุทธิ์ใจที่จะจับมือกัน” ปราณนต์คว้ามือทั้งคู่มาจับกัน ยิ้มพอใจ “ดูแลกันและกัน เป็นเพื่อนกันจนแก่เฒ่านะ”
อัณณากับปราณทำท่าระอากับความเจ้าเล่ห์ของปราณนต์
ที่ดอยผาหมอก ภายในบริเวณไร่สวนกะกล่ำ ภัทรินกำลังอธิบายคนงานทำงานในไร่กะหล่ำ ถึงลักษณะของกะหล่ำที่ดี ที่ต้องการ การคัดแยก หญิงสาวช่วยคนงานแพ็คกะหล่ำในลังเอาขึ้นรถ เพื่อนำส่งไปขาย รวมถึงสอนภารตีทำบัญชีรายรับรายจ่าย ว่าต้องเอาต้องรายรับลบรายจ่าย แล้วได้ตัวเลขที่เป็นบวก ภารตีตื่นเต้นดีใจที่ตัวเลขกำไรของเดือนนี้มีมากขึ้น
เวลาต่อมา ภัทรินเห็นคนงานคนนึงเก็บกะหล่ำผิดวิธี คือไม่ยอมตัดใบนอกมาด้วย เลยรีบวิ่งเข้าไปหา และสอนว่าต้องตัดเอาใบนอกมาด้วยจะได้เป็นตัวกันกระแทกไม่ให้ข้างในช้ำ คนงานคนนั้นก้มหน้า พยักหน้ารับคำไปอย่างเจียมตัว ภัทรินสอนอย่างมีเมตตาต่อไป
สักพักพวกคนงานมาออกันที่เพิงพักของไร่ ภัทรินถือสมุดบัญชีอยู่กับภารตีที่ยืนรออยู่แล้ว “วันนี้ภัทรมีข่าวดีค่ะ! เดือนนี้ไร่ภารตีขายกะหล่ำได้กำไรมากขึ้น ภัทรก็เลยจะแบ่งเงินมาให้โบนัสกับทุกคนค่ะ”
พวกคนงานดีใจเฮ ตบมือ ร่าเริง มีความสุข
ภารตีเป็นคนแจกซองเงิน“มาเลยจ้า ต่อแถวกันมาเลย”
พวกคนงานต่อแถวรับซองกัน จนกระทั่ง คนงานคนสุดท้ายที่สวมหมวกและมีผ้าโพกปิดหน้าตาเอาไว้ แต่ซองเงินหมดแล้ว
ภารตีเอ่ยขึ้นอย่างสงสัย งงๆ “อ้าว ทำไมขาด..คนงานเรา12 คน 12 ซอง”
“พี่มาใหม่หรือเปล่าจ๊ะ ภัทรไม่คุ้นเลย ปกติภัทรจำได้หมดทุกคนนะ พี่ชื่ออะไรคะ”