บทละครโทรทัศน์ ลมซ่อนรัก ตอนที่ 16 หน้า 2
ภายในรถตู้ ปราณนต์กำลังดูวิดีโออินเทอร์นอลของธนาฒน์จากในจอไอแพด สีหน้าเครียด ไม่พอใจการกระทำของอีกฝ่าย
“ธนาฒน์ทำทุกอย่างเพื่อดิสเครดิตคุณ สร้างภาพให้ตัวเองดูโดดเด่น ทั้งเขาและคุณสินธรร่วมมือกันทำอย่างเป็นระบบ..คุณก็น่าจะรู้ ถ้าไม่มัวแต่สนใจ..เรื่องอื่น” อัณณาแอบเหน็บชายหนุ่ม
“จะต้องให้บอกกี่ครั้งว่าภัทรินคือส่วนหนึ่งของแผนที่ผมวางไว้..และต่อให้ต้องขึ้นไปลากตัวภัทรินจากดอยผาหมอก ผมก็จะทำ”
“ค่ะ แล้วไม่ทราบว่ายังต้องการอัณในแผนหรือเปล่าคะ หรือต้องการแค่ภัทรินคนเดียว”
ปราณนต์ชะงักไป รู้ว่าอัณณาหมายถึงเรื่องส่วนตัวด้วย ปราณนต์ลงจากรถไป อัณณาตามลงมา ปราณนต์หันกลับเข้ามา คว้ามืออัณณามากุมแบบคนรัก “ผมก็ยังต้องการคุณในแผนของคุณเหมือนกัน”
“ณนต์..” อัณณาชะงัก แปลกใจ
ปราณนต์เอ่ยยิ้มๆ พูดย้ำ “ผมคือปราณ” ปราณนต์เอ่ยจบก็ควงอัณณาออกเดินเข้าไปภายในบริษัท
ปราณนต์เดินกุมมืออัณณาเข้ามาในบริษัท สีหน้ายิ้มแย้ม แนบเนียน ในขณะที่อัณณายังเหวอๆเขินๆ ไม่ชิน ก้มหน้าก้มตา แต่ยังคอยเหลือบมองหน้าปราณนต์ราวกับย้ำให้แน่ใจ
พวกพนักงานที่เดินสวนไปมา มองภาพสองคนนี้เดินจับมือกันกระหนุงกระหนิง พากันมองอย่างแปลกใจ
“สวัสดีค่ะ/ครับ คุณปราณ คุณอัณณ...” เดียกับแจ๊คเดินสวนเข้ามาทักทาย ทั้งคู่ผงะไป เมื่อมองเห็นมือที่กุมกันของปราณนต์กับอัณณา ตะลึงมาก พูดอะไรไม่ออก
“มือ..” แจ๊คเอ่ยขึ้น
“มือ ใช่..มือ..ทำไม..มือ..” เดียเองก็ตกใจ พูดอะไรไม่ถูก
สินธรกับชมนาดเดินเข้ามาในบริษัท ปราณนต์เห็นเข้า เลยแกล้งสนิทสนมกับอัณณาให้ชัดเจนไปอีก
“อัณ เป็นอะไรหรือเปล่า” ปราณนต์แตะหัวจับเนื้อตัวอีกฝ่าย “ไม่สบายเหรอ บอกแล้วว่าอย่านอนดึก เลยเบลอเลยเห็นมั้ย” เขาใช้มือข้างที่สวมแหวนลูบหัวอย่างเอ็นดู “เข้าประชุมไหวหรือเปล่า ถ้าไม่ไหวไม่เป็นไรนะ”
“ไหว..ไหวค่ะ” อัณณารีบตอบรู้สึกเขินๆ ที่อีกฝ่ายแสดงท่าจริงจังมาก
ปราณนต์พาอัณณาเดินแยกไปอีกทาง รู้ว่าสินธรกับชมนาดเห็นทุกอย่างหมดแล้ว
ขณะเดียวกันเดียกับแจ๊คก็คร่ำครวญ
“แกๆๆ..คุณปราณของชั้น..ไม่จริงใช่มั้ย..ไม่นะ แล้วชั้นจะอยู่ยังไง” เดียเอ่ยขึ้นทำท่ารับไม่ได้
“คุณอัณณาของแจ็ค ขนาดทำใจไว้แล้ว ยังเจ็บขนาดนี้” แจ๊คเซแซ่ดๆ
“คุณปราณ!!! / คุณอัณณา!!” ทั้งเดียและแจ๊คคร่ำครวญ รู้สึกเหมือนอกหักดังเป๊าะ