บทละครโทรทัศน์ นางบาป ตอนที่ 1 หน้า 3
“อีหยาด อย่าบอกนะว่าเอ็ง” หยาดพยักหน้า ทำหน้ากระมิดกระเมี้ยน
“ข้าเตือนเอ็งแล้วใช่ไหม ทำไมเอ็งไม่เชื่อข้าบ้าง”
“ทำไมล่ะแม่ ฉันก็เมียคุณพระคนหนึ่งเหมือนกัน ทั้งคุณพระยังสัญญากับฉันไว้ วันหนึ่งประกาศเลิกทาสเมื่อไหร่ จะยกฉันขึ้นเป็นเมีย” หยาดพูดหน้าตาเหิมเกริม แม่เยื้อนตกใจ
“น้ำหน้าอย่างเอ็ง ก็เป็นได้แค่หมากพลูให้คุณพระท่านเคี้ยวแล้วคายทิ้งก็เท่านั้น ยังไงคุณกำไลก็เป็นเมียเอก คุณพระท่านไม่มีทางยกเอ็งเสมอคุณกำไลหรอก”
“แม่จะไปรู้อะไร” หยาดโกรธ เสียงทาสเดินเม้ามอยกันเข้ามา
“วันก่อน คุณหญิงฝันว่ามีคนเอาพระมาให้ สงสัยครรภ์นี้จะได้ลูกชาย”
“สมประสงค์แท้ๆ คุณพระ..ท่านหวังอยากได้ลูกชายมานานแล้ว” หยาดหน้าซีด “แกว่าไรนะ คุณหญิงท้องรึ”
“เขาลือกันทั่วเรือน นี่เอ็งยังไม่รู้อีกรึ คุณพระให้พวกบ่าวมาเตรียมงานฉลองใหญ่”
หยาดหน้าตาเจ็บแค้น หยิบพริกแห้งกับกระเทียมสาดลงในครก และตำแรงขึ้นๆๆ
เรือนวนาเทพ กำไลตั้งท้องอ่อนๆ นอนอยู่บนเตียง หยาดค่อยๆ หยิบยาเปิดประตูเข้ามา พร้อมยาต้ม ค่อยๆ คลานไปหา หน้าตาแววชั่ว “คุณกำไล เป็นอย่างไรบ้างเจ้าค่ะ”
“ทำไมท้องนี้ ฉันทรมานเหลือเกิน ก็ไม่รู้หยาด หยาด หยาดช่วยฉันด้วย” กำไลได้แต่นอนนิ่ง ไม่มีแรงตอบ
“คุณกำไล ลุกขึ้นมาทานยาก่อนนะเจ้าคะ จะได้มีเรี่ยวแรง” หยาดค่อยๆ ประคองกำไลขึ้นมา
กำไลค่อยๆ กระดกยาต้มกิน หน้าหยาดแววตาร้ายมองกำไลอย่างเลือดเย็น
“บ่าวเทียวหาทั่วทั้งบางบัวบาน เพื่อมาปรุงให้คุณกำไล....โดยเฉพาะ” หยาดเน้นตาจิก กำไลดื่มยาจนหมด
“ขอบใจหยาดมากนะ ฉันรู้สึกมีเรี่ยวแรงขึ้นทันทีเลย”
“ยามันดีเหลือเกินเจ้าค่ะ อิฉันปรุงมาเผื่อคุณวาดกับคุณแดงด้วย ดื่มเสียหน่อยนะเจ้าคะ ไม่อย่างนั้นจะเจ็บป่วยตามไปอีกคน”
กำไลหน้าตายิ้มชื่นออกมา แล้วพยักหน้าให้แดงกับวาดดื่มตาม หยาดยกถ้วยป้อนวาดกับแดง คุณวาดกับคุณแดงดื่มจนหมด กำไลก่อนจะค่อยๆ รู้สึกปวดแสบปวดร้อนที่คอ เอามือกุมคอ แล้วบิดโอดโอยอย่างทรมาน
“หยาด....หยาด กะ เกิดอะไรขึ้น ช่วยด้วย ช่วยด้วย”
คุณแดง คุณวาดเริ่มมีอาการ กรีดร้องทรมาน หยาดระเบิดหัวเราะ “ฮะ ฮะ ฮ่า นังคุณกำไลหน้าโง่ ช่วยเหรอ ฉันจะช่วย ช่วยให้ตายไปพร้อมกับบรรดาลูกๆ และลูกอ่อนในท้องของแกนี่แหละ”
ทาสหญิงคนหนึ่งเดินขึ้นเรือนมา เห็นเหตุการณ์พอดี
“คุณกำไล คุณกำไลเป็นอะไรเจ้าคะ คุณแดง คุณวาด” ทาสหญิงหันไปเห็นหน้าหยาด