บทละครโทรทัศน์ อย่าลืมฉัน ตอนที่ 23 หน้า 2
“ไม่เป็นไรเลยครับ ช่วงนี้โลว์ซีซั่นพอดี.แล้วเรื่องเจ็บป่วยก็ห้ามกันไม่ได้ ไว้อาการดีขึ้นแล้วค่อยว่ากัน ช่วงนี้ผมอยู่ที่กรุงเทพฯ ถ้ามีอะไรให้ผมช่วย คุณพ่อเรียกใช้ได้นะครับ ผมยินดีมาดูแลคุณสุและทุกคนในครอบครัวครับ” ชนะยิ้มหนักแน่น
“ขอบคุณมากครับ”
ชนะยิ้มแฉ่ง อาทิตย์ยิ้มรับตามมารยาท ชนะนึกได้อ้อมแอ้มถาม “เอ่อ..แล้วช่วงนี้คุณเอื้อกับคุณเขมชาติแวะมาที่นี่บ้างหรือเปล่าครับ”
“คุณเอื้อมาบ่อย มาหาไก่ไข่ ยิ่งหนูเล็กไม่อยู่ ยิ่งหาเวลามาเยี่ยม แต่คุณเขมชาติเจ้านายเก่าหนูเล็กใช่ไหม”
“ครับ”
“เขาไม่เคยมา..เมื่อก่อนก็มีบ้าง มาส่งหนูเล็กหน้าบ้าน แต่ยังไม่เคยเข้ามาในบ้านนะ..มีอะไรหรือเปล่า”
ชนะรีบหัวเราะกลบเกลื่อน “อ๋อ..มะไม่มีครับ ผมแค่กลัวว่าจะมาแอบชวนคุณสุกลับไปทำงานด้วยนะครับ ก็เลยถามๆ ดู แหะๆ”
ชนะโล่งอกที่เขมไม่มา อาทิตย์แปลกใจนิดๆ ที่ถามถึง
เกนหลงเดินอยู่ในพื้นที่โรงแรมบริเวณ Tearoom ลูกค้าไฮโซรุ่นราวคราวเดียวกันที่นั่งอยู่ใน Tearoom ของโรงแรมสะกิดกันมองแล้วซุบซิบ เกนหลงหันมาเห็นสาวๆ สะกิดหลบตา เฉไฉ มองโน่นมองนี่ไป เกนหลงจึงหันหนีทำใจ ... เลขาเดินมาหา
“คุณเกนหลงคะ..มีแขกชื่อคุณสมคิดมาขอพบค่ะ”
เกนหลงแปลกใจ “คุณสมคิด?”
สมคิดทำหน้าลำบากใจสุดๆ “ผมทราบครับว่าไม่ควรจะมารบกวนคุณเกน แต่ผมจนปัญญา ตั้งแต่เกิดเรื่องคุณเขมหันหลังให้กับทุกอย่าง ตอนนี้ที่บริษัทมีหลายโปรเจ็คที่รอการตัดสินใจของคุณเขม แต่คุณเขมไม่ยอมรับรู้ พอตื๊อมากๆ ก็จะยกบริษัทให้ผมกับวิบูลย์บริหาร ถ้าปล่อยไว้แบบนี้..อีกไม่นาน บริษัทก็คงอยู่ไม่ได้จริงๆ”
เกนหลงมองด้วยความเป็นห่วงแต่พยายามอธิบาย “ระหว่างเกนกับเขมมันจบไปแล้วค่ะ เกนไม่อยากเกี่ยวข้องกับเขมอีก”