บทละครโทรทัศน์ อย่าลืมฉัน ตอนที่ 5 หน้า 2
28 มีนาคม 2557 ( 14:08 )
3.7M
6
สุริยงค่อยๆลดมือลง มองไปรอบๆ เห็นสายตาของขาเม้าท์ที่มองแล้วก็ซุบซิบกันอย่างสนุกสนาน
“หนูเล็ก...” เอื้อเรียกด้วยความสงสาร
สุริยงแทรกนิ่งๆ พยายามให้เป็นปกติที่สุด “ขอตัวไปห้องน้ำนะคะ”
สุริยงพูดจบก็เดินออกไป เอื้อมองตามไปด้วยความเป็นห่วง
ที่หน้างานเขมชาติกับเกนหลงเดินฝ่ากลุ่มนักข่าวเข้ามาด้านใน
เขมชาติกวาดตามองไปรอบๆ พลันสายตาก็สะดุดเข้ากับสุริยงที่เดินแทรกคนออกมาจากในงาน ทำให้ชายหนุ่มชะงักมองตาม เขมชาติลืมตัวเดินตามสุริยงไปเหมือนโดนสะกด ในขณะที่เกนหลงเดินไปอีกทางเพื่อจะเข้าไปในงาน เกนหลงเดินไปได้สักพักก็รู้สึกตัวหันมาไม่เห็นเขมชาติ กวาดตามองหา จนเห็นเขมชาติเดินไปอีกทาง
“เขมคะ เขม” เธอเรียกเบา เมื่อเขาไม่ได้ยินเธอจึงเพิ่มน้ำหนักเสียง “เขม!!”
เขมชาติรู้ตัว สะดุ้งนิดๆ หันมา “ครับ?”
“คุณจะไปไหนคะ ทางเข้างานอยู่ทางนี้”
เขมชาติละล้าละลัง “เอ่อ.. ผมขอตัวไปห้องน้ำแป๊บนึงนะครับ เดี๋ยวจะรีบตามเข้าไป”
เขมชาติพูดจบก็รีบเดินตามสุริยงไปทันที เกนหลงไม่ทันสงสัย เธอมองตามเล็กน้อยแล้วก็เดินเข้างานไป
เกนหลงเดินเข้ามาในงาน แขกในงานมองด้วยความสนใจ เกนหลงมองไปที่โต๊ะเครื่องดื่มและเดินไปหยิบคอกเทล ทันใดนั้นก็มีมือของชายหนุ่มอีกคนยื่นมาหยิบแก้วเดียวกัน ทำให้หญิงสาวเงยหน้ามองชายหนุ่มคนนั้นทันที
ชายหนุ่มหน้าตี๋อายุสี่สิบกว่ายิ้มกว้างให้เธอ ทำให้เกนหลงตกใจนิดๆ รีบดึงมือกลับ “ขอโทษค่ะ”
จังหวะที่เกนหลงหันหนี ทำให้ชนเข้ากับผู้ชายอีกคนที่เดินผ่านมาพอดี เกนหลงเซ..ชายคนนั้นจึงคว้าแขนเธอเอาไว้ได้ แล้วดึงตัวเธอไม่ให้ล้ม เกนหลงเงยหน้ามองแล้วก็อึ้งไปนิด “พี่เอื้อ!!!”
เอื้อตกใจพอกัน “เกนหลง!”
หญิงสาวยิ้มกว้าง “ไม่ได้เจอกันตั้งนาน นึกว่าจะจำกันไม่ได้เสียแล้ว”
“จำได้สิ ใครจะลืมสาวฮอตประจำบอสตัน”
“ไม่จริง คนที่ฮอตน่ะพี่เอื้อต่างหาก เกนได้ยินชื่อเสียงพี่เอื้อตั้งแต่ยังไม่ได้ไปเรียน เพื่อนๆที่นี่เขาลือกันให้แซดว่าที่บอสตันมีรุ่นพี่คนหนึ่งหล่อมากกกกก..เป็นลูกชายเจ้าของธนาคารอีกต่างหาก เรียกว่าฮอตข้ามทวีป”