บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 19 หน้า 3
“ครับคุณหนู”
“สวนสวยเหลือเกิน สาเข้าไปชมสวนก่อนนะ ตาผลอย่าบอกใคร”
“อ้าว ไม่ขึ้นไปกราบเสด็จก่อนล่ะครับ”
“ขึ้นไปก่อน เดี๋ยวท่านไม่ทรงอนุญาตให้ชมสวนน่ะซี สาดูสวนแป๊บเดียวล่ะ”
“งั้นผมไปดูต้นทางให้ครับ”
สาลินและผลเดินแยกไปทางสวน คุณชายเล็กเดินมาหน้าตึกพอดี ไม่ทันเห็นกัน “แท็กซี่มาส่งใครหว่า เอ๊ะ รถคุ้น ๆ” คุณชายเล็กไม่ใส่ใจนัก ขึ้นตึกไป
ห้องสมุดตำหนักใหญ่ ชั้นบน เสด็จประทับอยู่ที่โต๊ะหนังสือกำลังจดโน้ตจากหนังสือเล่มต่างๆ ลงสมุดส่วนพระองค์ นางข้าหลวงสองสามนางทำงานกันอยู่ คุณสอางค์อยู่ใกล้ประตู มีเสียงเคาะประตู คุณสอางค์หันมายิ้มกับเสด็จ เสด็จพยักพักตร์ “มาแล้วทั้งคู่เพคะ” คุณสอางค์หันไปเปิดประตู
คุณชายเล็กเข้ามา “หวัดดีฮะ คุณสอางค์”
คุณสอางค์ยิ้มคิกคัก พาคุณชายเล็กไปหาเสด็จ “ค่ะ คุณชายเล็กมาแล้วเพคะ”
“นั่งซี”
คุณชายเล็กนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้าม “เด็จป้าให้เกล้ามาเฝ้า ทรงมีอะไรให้เกล้าทำพะยะค่ะ”
เสด็จสบตาคุณสอางค์ “หมู่นี้แกหายไปก็เลยอยากเห็นหน้า”
“โธ่ หมู่นี้ เกล้าไม่ได้ไปเที่ยวไหนซักหน่อย”
คุณสอางค์มากระซิบข้างพระกรรณ “มาแล้วเพคะ”
เสด็จพยักพระพักตร์ คุณชายเล็กยังตาแป๋วไม่รู้เรื่อง
สวนตำหนักใหญ่ สาลินเดินลึกเข้าไปในสวนสวย นายผลรออยู่ที่ทางเข้า สาลินตะลึงงันกับความงาม เดินลึกไปจนถึงศาลากลางสวน เห็นมีข้าวของวางอยู่ สมุดบันทึกของคุณชายรองเปิดอยู่ มีดอกปีบวางคั่นหน้า สมุดวาดภาพเล่มเล็กๆ ปากกาด้ามหรู หนังสือภาษาอังกฤษสองสามเล่ม ซองใส่กล้องส่องนก ชุดกาแฟ กาแฟในถ้วยยังควันกรุ่น
สาลินเดินขึ้นมาบนศาลา แล้วมองดูในสมุดภาพ เห็นวาดภาพนกน่ารัก พร้อมรายละเอียด เขียนสายพันธุ์ตระกูลนก “ของใครนะ วาดภาพสวยเสียด้วย” สาลินมองไปที่สมุดบันทึก เห็นเขียนอะไรบางอย่างแต่สิ่งที่น่าสนใจคือดอกปีบสองดอกที่กลายเป็นดอกไม้แห้งไปแล้ว วางคั่นหน้าอยู่
พุ่มไม้ไม่ห่างจากสาลินนัก คุณชายรองกำลังใช้กล้องส่องนก เห็นสาลินยืนอยู่ คุณชายรองสะดุ้ง ลดกล้องทันที สาลินในศาลามองดูดอกปีบอย่างสนใจ รู้สึกคุ้นๆ คุณชายรองรีบตรงมาทันที “แอบดูอีกแล้วนะ ไม่เลิกนะนิสัยถ้ำมองเนี่ย”