บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 10 หน้า 3
14 ตุลาคม 2558 ( 09:49 )
10.2M
ที่วงไพ่ หม่อมวาณีคลี่ไพ่ชำนิชำนาญกำลังมือขึ้น หม่อมอำพันหน้าหงิกเพราะรอมานานก็เรียกไม่มา คุณหญิงคุณนายอื่นๆลุ้น ยายน้อมเอาชามของกินเล่นมาวางข้างหม่อมอำพัน เสียงกรี๊ดดังมาพร้อมของแตก
หม่อมอำพันลืมตาโพลงจี๋ยายน้อม “อะไร ตำรวจหรือเปล่า”
ยายน้อมนิ่งนิดหนึ่ง คล้ายรอให้เครื่องร้อน แล้วร้องสุดเสียง “ตำรวจ ตำรวจ ตำรวจ”
ทุกคนวิ่งวุ่นโกลาหล
“หยุด ตำรวจเหรอน้อม”
“หม่อมบอกตำรวจ อิชั้นก็บ้าจี้ตามสิเจ้าคะ
“แล้วเสียงกรี๊ดอะไร”
“ตำรวจมังคะ”
ทันใดประวัติศาสตร์ก็ซ้ำรอย วงไพ่เกิดโกลาหลอลหม่าน หม่อมวาณียัดเงินใส่อกเสื้อลุกพรวด หม่อมอำพันปาไพ่กระจายบาน คุณหญิงคุณนายอื่นๆวิ่งวน หม่อมอำพันห้ามทุกคน
ห้องนอนคุณชายโต คุณชายโตกำลังหลับอยู่ข้างเปลตาตุ้ม ผวาลุกพรวด ตาตุ้มเองก็ตื่น แผดร้องจ้า “เฮ้ย ผีที่ไหนร้อง”
นมย้อยกับเจียมถือถาดอาหารกลางวันขึ้นเทอเรซมา คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงยังร้องกรี๊ดวิ่งฝ่ากลาง นมย้อยกับเจียมหมุนคว้าง พอจะตั้งหลักได้ คุณชายรองก็วิ่งฝ่ากลางมาอีกคน นมย้อย เจียมต้องบาลานซ์ถาดสุดความสามารถ
“เกิดอะไรขึ้นคะคุณชาย”
“ไว้ผมจะอธิบายให้ฟังครับนม”
สาลิน จรวยวิ่งตาม
ห้องนอนสอางค์ คุณสร้อยกำลังนิทราทิพย์แต่คิ้วขมวดมุ่น ปากละเมอเสียงหวาน “ไอ้กรรมกร เอากล้ามแกออกไป ไม่งั้นฉันจะร้อง” คุณสร้อยร้องกรี๊ดเบาๆ ผวาลุกเอามือทาบอก แล้วงงเพราะยังมีเสียงกรี๊ดดังต่อเนื่อง
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงร้องกรี๊ดไม่ขาดสาย วิ่งเข้ารถที่จอดอยู่ คุณชายรองวิ่งตามมาถึง คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงขึ้นรถตะบึงหนีไป คุณชายรองยืนอึ้งมองตาม เสียงกรี๊ดยังดังอยู่
เทอเรซข้างตำหนักใหญ่ ศรีจิตรานั่งอยู่บนเก้าอี้ ในมือมีหนังสือ มาลา วรรณาปอกมะม่วงที่สาลินเอามาให้
“เปรียบไปคุณหญิงก้อยก็เหมือนนางวันทอง สูญหายกลับกลายไปตามเพศ”
“เป็นเปรตสูงเยี่ยมเทียมสวรรค์”
เสียงกรี๊ดดังแว่วมา ศรีจิตราชะงัก มาลา วรรณาตกใจเลิกลั่ก