บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 32 หน้า 3
“ช่วยผมเข็นรถหน่อย”
“หา.....ให้หญิงช่วยเข็นรถ”
คุณชายรองยิ้มอย่างเกรงใจเต็มที
อัศนีย์แล่นรถเข้ามาในเขตสโมสร หน้าตาไม่พอใจนัก เห็นว่าคนนั่งข้างคือจิตริณี ยิ้มสบายใจ สาลินนั่งอยู่ตอนหลังอมยิ้มเช่นกัน ทั้งหมดอยู่ในชุดกีฬา “จินนี่ ตอนที่ฉันชวน เธอไม่เห็นบอกว่าเธอจะมาด้วย”
“อ้าว ฉันก็นึกว่าคุณชวนฉันด้วยน่ะซี” จิตริณีหันไปยิ้มกับสาลิน อัศนีย์ยิ่งหงุดหงิด
“ขอบคุณนะคะคุณจินนี่ที่มาเป็นเพื่อน”
ทั้งสามมองไปตรงหน้า “เอ๊ะ นั่นคุณชายนี่คะ”
อัศนีย์จอดรถใกล้กับรถคุณชายรอง เห็นคุณหญิงเทพีเพ็ญแสงกำลังช่วยเข็นรถ คุณชายรองยืนจับพวงมาลัย กำลังหมุนให้รถเข้าจอดข้างทาง อัศนีย์ลงจากรถ
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงหันมาเห็น “ว้าย !” คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงเลิกเข็นรถทันที
คุณชายรองหน้าเปื้อนฝุ่นและน้ำมันเครื่อง เหงื่อท่วมตัว อัศนีย์ สาลิน จิตริณี ลงมาจากรถ คุณชายรองมองสาลินที่มากับอัศนีย์ สาลิน จิตริณีสวัสดีคุณชาย
“สวัสดีค่ะคุณชาย คุณหญิง”
“สบายดีนะคะคุณหญิง” จิตริณีทัก
“ฉันควรสบายไหมล่ะ” คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงเสียฟอร์ม แต่หน้ายังเชิด
“รถเสียเหรอครับคุณชาย หญิงก้อย”
“ครับ”
“แหม.....เป็นบุญตาผมจริงๆ ได้เห็นคุณหญิงเข็นรถ”
“มันจำเป็นค่ะ”
“คุณชาย เอ้อ นี่มันรถแน่หรือครับ”
คุณชายรองยิ้มนิด ๆ ราวภาคภูมิ “อย่าเรียกผมคุณชายเลยฮะ ผมกำลังทำตัวให้ชินกับการเป็นยาจกอยู่”
อัศนีย์มีแววอึ้ง คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงอายจนหน้าเผือด “มาครับ ผมจะช่วยลากไปอู่”
“ไม่ต้องหรอกครับ เดี๋ยวผมโทรศัพท์เรียกรถลากดีกว่า แต่ถ้าจะกรุณา ช่วยพาคุณหญิงไปส่งสปอร์ตคลับก่อน”
อัศนีย์เหลือบดูคุณหญิงเทพีเพ็ญแสง “ผมยินดีช่วยเหลือครับ แต่ไม่รู้ว่าคุณหญิงจะยินดีหรือเปล่า”
“ไม่ยินดีค่ะ” ทุกคนอึ้ง “แต่ว่าฉันไม่มีทางเลือก ขอตัวนะคะคุณรอง” คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงเดินเชิดไปขึ้นรถอัศนีย์
อัศนีย์หันมาหาสองสาว “ขึ้นรถซีครับสาวๆ”
“เออ.....ฉันขออยู่เพื่อนคุณชายก็แล้วกันนะคะ เดี๋ยวตามไป”
คุณชายรองมองสาลินอย่างขอบคุณ “แต่ว่า”