บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 29
ไนท์คลับหรู อัศนีย์ยื่นมาจะเชคแฮนด์คุณชายรอง แต่คุณชายรองกลับกางแขนแล้วเข้าสวมกอดอัศนีย์แน่น อัศนีย์ตะลึงเช่นเดียวกับคุณหญิงเทพีเพ็ญแสง วิรงรอง เลื่อมประภัส ฉัตรอาชาอ้าปากค้าง เดินเข้ามาสมทบ
วิรงรองหันไปถาม “ฉันตาฝาดไปรึเปล่า”
เลื่อมประภันยืนยัน “ไม่ค่ะ ผัวเก่ากับคนรักเก่ากอดกันกลมเลย”
ฉัตรอาชาระแวง “หวังว่าคงไม่มารักกันเองนะครับ”
คุณชายรองคลายกอด อัศนีย์ยังหน้าเหรอหรา คุณชายรองตบหลังตบไหล่ “เฮ้...ยู อาร์นี่ ผมยังไม่ได้ขอบคุณคุณเลยนะ”
“ขอบคุณผมเรื่องอะไร”
“ก็เรื่องที่คุณทำให้ผมไง” คุณชายรองยิ้มเจ้าเล่ห์มองหน้าอัศนีย์อย่างรู้ทัน
อัศนีย์ วิรงรอง เลื่อมประภัส ฉัตรอาชาเจื่อนกันไปทั้งหมด
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสง สงสัย “เรื่องอะไรเหรอคะ”
“บอกหญิงไปซีครับ เรื่องที่คุณปรารถนาดีกับเรา อยากให้เราคืนดีกัน พวกคุณร่วมมือกันทั้งหมด”
“จริงเหรออาร์นี่ ยายติ่ง”
“เออ....คือ”
“หรือจะให้ผมบอกเอง คืออย่างนี้หญิง คุณอาร์นี่เขาส่ง...”
วิรงรองขัด “เดี๋ยวค่ะหญิงขา นั่นเจ้ากอบัวนี่คะ ยิ้มมาให้เราด้วย แน่ะ....กวักมือเรียกหญิงแล้วไปทักทายหน่อยไหมคะ”
“ได้....งั้นเดี๋ยวมาคุยกันต่อนะคะ” คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงแยกไป คุณชายรองยิ้มกวนใส่ทั้งกลุ่ม
อัศนีย์ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ “ผมส่งอะไร คุณชาย”
“รู้อยู่แก่ใจ ไม่น่ามาย้อนถาม อุบายตื้น ๆ แบบนี้ไม่น่าทำเลย ไม่นึกหรือว่าความมันจะแตกได้ง่ายๆ ถ้าผมบอกปฏิเสธหญิงไปว่าผมไม่ได้ส่งทั้งสร้อยทั้งดอกไม้ หญิงต้องมาเอาเรื่องพวกคุณทันที”
ทั้งหมดหน้าเจื่อน วิรงรองยังหน้าเชิด “พวกเราไม่รู้เรื่องนะคะคุณชาย”
“อย่าปากแข็งเลยครับ ผมสืบมาหมดแล้ว ทั้งร้านที่พวกคุณไปซื้อทั้งราคาเพชร ไข่มุกของปลอมทั้งนั้น”
เลื่อมประภัสจ๋อย “ต้องสารภาพแล้วมังคะ”
อัศนีย์นึกรู้ “แสดงว่าคุณยังไม่ได้บอกหญิง”
“ใช่ ผมรับสมอ้างด้วยซ้ำว่าผมซื้อให้หญิงเอง”