บทละครโทรทัศน์ เกมเสน่หา ตอนที่ 4 หน้า 3

ภาพกราฟฟิคโชว์วัสดุแต่ละอย่าง พร้อมทั้ง Caption ระบุราคา

“เราแยกเฉพาะขวดพลาสติกใสไปขาย จะได้ราคาถึงกิโลกรัมละ 9  บาท ขวดพลาสติกขาวขุ่น กิโลกรัมละ 11 บาท ถ้าเป็นสมุดเล่มๆ ขายได้กิโลกรัมละ 2 บาท แต่ถ้ามาฉีกเอาปกออก ให้เหลือแต่กระดาษขาว จะได้กิโลกรัมละ 7 บาท กระป๋องอลูมิเนียม ที่เราทิ้งๆ กัน ราคาใบละ 1 บาท ทราบมั๊ยครับว่าวันๆ นึง มีกระป๋องถูกทิ้งถึงประมาณ 1 ล้าน 4 แสนใบ เท่ากับเงิน 1 ล้าน 4 แสนบาท  บางคนหาทั้งชีวิต ยังไม่ได้เงินจำนวนนี้เลยนะครับ” ลัคนัยพาพิธีกรมายังมุมของการคัดแยกขยะอิเล็กทรอนิกส์

“ไม่ใช่แค่เงินเท่านั้นที่เราพบจากกองขยะ เรายังพบว่ามีเหมืองทองในกองขยะอีกด้วย พวกขยะ อิเล็กทรอนิกส์ อย่างวงจรคอมพิวเตอร์นี่ ถ้าแยกออกมาจะมีทองคำบริสุทธิ์ถึง 99.99%”

ที่โรงงาน ... สุดใจพาเหมือนชนกไปดูไลน์การรีไซเคิลพลาสติก

“วัสดุที่โรงงานเรารีไซเคิลมากที่สุดตอนนี้ ก็คือพลาสติกค่ะ”

คนงานคัดสิ่งปลอมปนออกจากบรรจุภัณฑ์พลาสติกที่วิ่งมาตามสายพานแม่เหล็ก คนงานตัดหัวขวดที่มีแผ่นอลูมิเนียมออก เอาแต่ส่วนที่เป็นพลาสติกส่งกลับเข้าไปในสายพาน มีพนักงานแยกชนิด แยกสีของพลาสติก -พลาสติกผ่านกระบวนการบด ล้าง เหวี่ยง อบด้วยเครื่องจักร จนออกมาเป็นเกร็ดพลาสติกสีต่างๆ สุดใจ พาเหมือนชนกชมกระบวนการทั้งหมดเป็นคัทไวๆ

“ขยะบางอย่างที่รีไซเคิลไม่ได้ ก็สามารถทำเป็นเชื้อเพลิง ขยะอินทรีย์พวกเศษ อาหารก็สามารถนำมาทำปุ๋ยบำรุงต้นไม้ ถ้าหากว่าทรัพยากรทุกอย่างอยู่ถูกที่ถูกทาง เราสามารถนำมันมาใช้ให้เป็นประโยชน์ได้ทั้งหมด  เพราะฉะนั้น ในโลกนี้จึงไม่มีสิ่งที่เรียกว่า “ขยะ””

ห้องจัดโชว์ผลิตภัฑณ์จากวัสดุรีไซเคิล สุดใจพาเหมือนชนกชม สุดใจโชว์ เก้าอี้ต่างๆ ที่ได้จากเกร็ดพลาสติก

“พวกนี้ทำมาจากเกร็ดพลาสติกที่เราเห็นเมื่อกี๊นี่แหละค่ะ”

พริบพราวอวดเสื้อแจ็คเก็ต “เสื้อนี่ก็ทำมาจากเส้นใยของขวดพลาสติกใสค่ะ”

พิธีกรถามลัคนัยก่อนจะปิดรายการ

“ในฐานะนักธุรกิจชั้นนำของวงการรีไซเคิล คุณมีอะไรอยากฝากกับท่านผู้ชมที่ชมรายการอยู่มั๊ยคะ”

“ที่ผมพูดมา คุณก็ได้เห็นแล้วว่าขยะเปลี่ยนเป็นเงินได้ยังไง แต่ที่บอกว่า “ขยะมีค่ามากกว่าเงิน” ผมหมายความว่าอย่างนี้ครับ”  ลัคนัยทาบมือไปที่กระดาษลังอัดก้อนขนาดใหญ่

“เห็นก้อนกระดาษนี่ไหมครับ หนัก 2000 กิโล ขายได้ในราคา 15000 บาท ถ้าคุณจะผลิตกระดาษให้ได้ก้อน