บทละครโทรทัศน์ เกมเสน่หา ตอนที่ 4 หน้า 4
เท่านี้ จะต้องตัดต้นไม้ถึง 60 ต้น ซึ่งใช้เวลาปลูก 30 ปี เมื่อเราเลือกใช้วัสดุรีไซเคิล เราลดการตัดไม้ ลดการใช้พลังงานในกระบวนการผลิต เช่นในการถลุงแร่เหล็ก ต้องใช้ความร้อนนับพันองศา แต่ถ้าใช้เศษเหล็กมาหลอม จะใช้ความร้อนแค่ 100 กว่าองศา ในการหลอมพลาสติกก็เหมือนกัน ทรัพยากรเหล่านี้ ถ้ามันหมดไป แต่ให้มีเงินแค่ไหน ก็ซื้อไม่ได้ มันจึงมีค่ามากกว่าเงิน การรีไซเคิลเท่ากับเป็นการช่วยต่อชีวิตโลกของเรา และชีวิตของพวกเราเองนะครับ”
หน้าโรงงานกรีนดรีม สุดใจถามเหมือนชนกหลังจากเดินดูโรงงานเสร็จ
“เป็นยังไงบ้างคะคุณนก” สุดใจถามอย่างภูมิใจ “โรงงานของเรา”
เหมือนชนกพยักหน้า “คุณพ่อวางระบบทุกอย่างเอาไว้ดีมากๆ มิน่าล่ะบางคนที่มาบริหารต่อ ถึงไม่มีกึ๋น ก็ยังได้หน้าไปสบายๆ” เหมือนชนกเบ้หน้าจงใจแขวะไปถึงลัคนัย ... สุดใจมองเหมือนชนกที่เดินเชิดไป
“อูยยย...แรงงงง”
กรีนดรีมคอร์ป เหมือนชนก สุดใจ พริบพราวกลับเข้ามาในออฟฟิศ แล้วก็ต้องตกตะลึง ที่บรรยากาศคล้ายคลึงกับวอลล์สตรีทก็ไม่ปาน ที่ทุกคนลุ้นราคาวัสดุรีไซเคิลอยู่ที่หน้าจอ ตะลึงมากที่ออฟฟิศคึกคึก ผู้คนเฮฮาครึกครื้นกันใหญ่ เฝ้าหน้าจอ เหมือนชนกงง “นี่มีอะไรกัน”
จอมยุทธลุ้น “268.... 270!!! เยส !!!” พนักงานทุกคนเฮละโล ราวกับถูกรางวัลที่หนึ่งก็ไม่ปาน
จอมยุทธบ้ากว่าใคร โยนกระดาษข้อมูลในมือกระจัดกระจาย เฮละโลกันอย่างฟินมาก เหมือนชนกยืนงง แต่อดรู้สึกคึกคักไปด้วยไม่ได้ จนธวัชเข้ามาบอก
“เหมืองทองแดงที่ชิลีลดการผลิตลง ทำให้ราคาทองแดงขึ้นมาเท่าตัว บริษัทเราเก็บทองแดงเอาไว้รอขาย แค่พริบตาเดียว กำไรเพิ่มขึ้นถึงสามสิบล้านเลยนะลูก”
“จริงเหรอคะ โห เป็นข่าวดีที่สุดเลย คุณพ่อนกเก่งจริง ๆ”
“เอ่อ.....ฝีมือการวิเคราะห์ของนัยเค้าน่ะ” ลัคนัยกำลังวุ่นกับการที่พวกกรรมการหลายคนเข้ามาลูบหลัง ตบบ่า อย่างชื่นชม ลัคนัยหันมาทางธวัชและเหมือนชนกอย่างยินดี เหมือนชนกหน้าเจื่อนไปทันที...ธวัชเข้าไปตบบ่าลัคนัย “ขอบใจมากนะนัย” ธวัชหันไปบอกกับพนักงาน “ปีนี้โบนัส 3 เดือนอย่างต่ำ”
เฮ !!! พนักงานดีใจมาก ผู้หญิงกรี๊ดกร๊าด ผู้ชายก็เฮ !!!! “ขอบคุณนะคะคุณนัย / หัวหน้าผมสุดยอด”
ทุกคนอยู่ในอารมณ์ที่ชื่นมื่น ดีใจกันสุดๆ .... ธวัชกลับมายืนข้างเหมือนชนก มองแบบดีใจมั๊ยลูก
เหมือนชนกยิ้ม..แต่ข้างในกลับฝืดเหือดแห้ง... ลัคนัยอยู่กลางวงล้อมของทุกคนที่มาแสดงความชื่นชมยินดี