บทละครโทรทัศน์ เกมเสน่หา ตอนที่ 25 หน้า 18
คะ แล้วก็... นกก็ยังมีเรื่องอยากขอให้ป้าช่วย...อีกเรื่องนึง!”
เหมือนชนกเกรงใจ แต่ก็ต้องออดอ้อนขอป้าแม่บ้านให้ช่วย
ห้องส่วนตัวในร้านอาหาร พัชราส่งเมนูคืนให้พนักงาน สีหน้ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ จนวงศ์เวศน์ที่นั่งอยู่ตรงข้ามต้องเอ่ยถาม “สั่งซะเยอะเลยนะครับ”
“ก็แม่ไม่รู้นี่นาว่า สาว ที่เวศน์จะพามาแนะนำแม่ ชอบทานอะไร”
“เค้าก็ชอบทานคล้ายๆ คุณแม่นั่นแหละ ...แต่ไม่รู้ว่าคุณแม่จะถูกใจรึป่าว”
“นาทีนี้ถูกใจทั้งนั้นแหละ ลูกชายแม่มันเลือกมาก เลือกให้ก็ไปแผลงฤทธิ์ใส่เค้า”
วงศ์เวศน์ยิ้มบางๆ ประตูเปิดออก เห็นว่าคนที่เปิดเข้ามาคือธวัชกับวิสาขา
“อ้าว ! ...ยายวิ คุณวัช ! มาทานข้าวกันเหรอ”
วิสาขาอึ้งๆ “คุณชวนฉันมาทานข้าวกับ ...พวกเค้าเหรอ”
“เปล่า ผมแค่พาคุณมาส่ง”
วิสาขาอึ้ง “คุณวัช”
“ในเมื่อคุณไม่ยอมสร้างโอกาสให้ตัวเอง งั้นผมขออนุญาตนะ”
ตอนนั้นเองที่ธวัชจับมือวิสาขาขึ้นมา และหันไปพูดกับวงศ์เวศน์
“ฝากคุณวิด้วยนะหมอเวศน์ เค้าคือคนที่เข้าใจผมที่สุด เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของผม”
“ผมสัญญาครับคุณวัช” พัชราตกใจจนแทบช็อก ธวัชวางมือวิสาขาลงบนมือของวงศ์เวศน์
ธวัชกำมือไฟท์ติ้ง “สู้ๆ ที่รัก ...ผมเอาใจช่วยอยู่นะ”
พูดจบ ธวัชก็ออกจากห้องไป ตอนนั้นเองที่พัชราซึ่งเพิ่งรวบรวมสติได้พูดขึ้น พัชราช็อก
“วิสาขา ...คือผู้หญิงที่เวศน์จะแนะนำให้แม่รู้จักเหรอ ?!”
“ครับ”
พัชราโกรธจนน้ำตาไหล “ทำไมเธอถึงทำกับฉันแบบนี้ นี่มันลูกชายคนเดียวของฉันนะ”
วิสาขาลำบากใจ “พัช ฉันไม่ได้...”
วงศ์เวศน์แทรก “ไม่ใช่ความผิดของน้าวิหรอกครับ เพราะเค้าไม่ได้ทำอะไรเลย ผมต่างหากที่เป็นฝ่ายไปรักเค้า”
“ตาเวศน์ ! แต่นี่มันเพื่อนรักของแม่นะ”
“ผมทราบดีครับ ว่านี่คือเพื่อนรักของแม่ ...แล้วผมก็รักเพื่อนแม่ด้วยเหตุผลเดียวกันกับที่แม่รักเค้า”
คำบอกรักตรงไปตรงมาของวงศ์เวศน์ทำวิสาขานิ่ง พูดอะไรไม่ออก ได้แต่มองเขาที่สบตาพัชราแน่วแน่