บทละครโทรทัศน์ เกมเสน่หา ตอนที่ 21 หน้า 3
ห้องประชุมกรีนดรีม ลัคนัยใช้มือถือต่อเข้ากับหน้าจอฉายเพาเวอร์พอยท์แคมเปญใหม่ให้ที่ประชุมดู แต่แล้วจู่ๆ ก็มีข้อความ notification ไลน์จากเหมือนชนกเด้งขึ้นบนหน้าจอ เพราะลัคนัยลืมกดปิด ข้อความไลน์จากเหมือนชนก “มื้อกลางวัน ทานเมนูโปรดคุณสามี”
ที่ประชุมต่างกริ๊วกร๊าว ลัคนัยจะกดปิด แต่มือลั่นกลายเป็นเผลอเปิดห้องแชทไลน์ขึ้นมา ที่ประชุมเลยเห็นว่าเหมือนชนกส่งภาพเซลฟี่ของเธอกับจานใส่อาหารที่ทุกอย่างในจานตกแต่งเป็นรูปนก มีแต่นกเต็มจาน ทุกคนในที่ประชุมยิ่งกริ๊วกร๊าวทำท่านกบินใส่ลัคนัย จอมยุทธทำปากจุ๊บๆ ให้เขาด้วย ลัคนัยทำหน้าดุ กลบเขินรีบดึงสายซิงค์หน้าจอออกจากมือถือ ก่อนจะหันหลังไปพิมพ์ตอบภรรยา
ห้องนอนธวัช หน้าจอมือถือเหมือนชนก เห็นข้อความตอบจากลัคนัย “น่าทานมากครับ ...โดยเฉพาะคนถือ”
ธวัชนอนบนเตียงเห็นลูกที่นั่งกินข้าวอยู่ตรงโต๊ะข้างเตียง ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ก็ชะโงกหน้าจะแอบดูหน้าจอมือถือเธอ เหมือนชนกรีบคว่ำหน้าจอ โวยพ่ออย่างเขินๆ วิสาขาเปิดประตูเข้ามา ชูของกินเต็มไม้เต็มมือให้พ่อลูกดู
เหมือนชนกมองวิสาขาที่มาถึงก็ชี้นั่นชี้นี่บ่นธวัช ในขณะที่ธวัชทำเป็นปิดหู ไม่ฟัง เลยโดนวิสาขาหยิกแขน
เหมือนชนกอมยิ้มมองพ่อแม่กระเง้ากระงอดกัน ไม่คิดจะห้ามใดๆ นอกจากหยิบขนมที่วิสาขาซื้อมาใส่ปากเคี้ยวอย่างมีความสุข
เย็นวันใหม่ เคาน์เตอร์เครื่องสำอางในห้างสรรพสินค้า วิสาขา swatch สีลิปสติกที่หลังมือหลายสี ด้วยความที่เลือกไม่ถูก เลยยกหลังมือเทียบกับหน้า หันไปขอความเห็นวงศ์เวศน์ที่หอบของพะรุงพะรังรออยู่ วงศ์เวศน์ขมวดคิ้วมองสีลิปที่หลังมือสลับกับใบหน้าของวิสาขา วงศ์เวศน์รวบลิปสติกทุกแท่งที่วิสาขาลองส่งให้พนักงาน วิสาขายิ้มชอบใจ พัชราเดินมาแทรกกลางระหว่างทั้งคู่ ในมือถือบลัชออนสองตลับไม่รู้เอาอันไหนดี วงศ์เวศน์หยิบทั้งสองตลับส่งให้พนักงาน พร้อมกับควักบัตรเครดิตของเขา วิสาขาและพัชราแท็กมือกัน ประทับใจในความแมนของวงศ์เวศน์
กลางวันวันใหม่ ร้านพิมลแข เห็นตุ๊กตาเซรามิคตัวจิ๋วรูปชายหนุ่มและหญิงสาววางคู่กันบนโต๊ะทำงาน ก่อนที่มือของใครคนหนึ่งจะวางตุ๊กตาอีกตัวลงไป ...เป็นตุ๊กตาเด็กหญิง คนวางคือพิมลแข เธอมองตุ๊กตาพ่อแม่ลูก แล้วอมยิ้ม พนักงานเข้ามาตามไปพบลูกค้า พิมลแขพยักหน้า ลุกจากที่นั่ง...เห็นชัดว่าพิมลแขสวมชุดคลุมท้องแล้ว ทว่าจังหวะที่ลุกมือเผลอไปปัดโดนแฟ้มบนโต๊ะล้ม เอกสารตกกระจาย พิมลแขรีบก้มลงไปเก็บเอกสารอย่างยากเย็น แต่พอเห็นสิ่งที่อยู่ท่ามกลางกองเอกสารก็นิ่งไป... กลางกองเอกสาร ...ตุ๊กตาเซรามิกตัวชายหนุ่มนอนอยู่กับพื้น ขาของมันแตกเพราะตกกระแทกพื้น พิมลแขค่อยๆ เก็บชิ้นส่วนของมันขึ้นมาวางบนฝ่ามือ มองมันอย่างใจหาย บนโต๊ะเหลือแค่ตุ๊กตาแม่กับลูกเท่านั้น