บทละครโทรทัศน์ เกมเสน่หา ตอนที่ 24 หน้า 13

ขณะที่เหมือนชนกลอบถอนใจ...จับท้องตัวเอง กลัวเหลือเกิน ลัคนัยลอบมองเหมือนชนก...คิดว่านกไม่ดีใจ และอยากจะไปให้พ้นๆ จากภาระเสียที!

ห้องทำงานลัคนัย แสงไฟห้องทำงานลัคนัยลอดผ่านออกมา..ขณะที่ส่วนอื่นของออฟฟิศหยุดทำการ ปราศจากผู้คนหมดแล้ว ลัคนัยกำลังร่างเอกสาร... ขณะที่จรดปากกาเขียนไป...ความทรงจำหลายฉากหลายตอนก็ผุดพรายขึ้น  ภาพความทรงจำต่างๆของเขากับเหมือนชนก ตั้งแต่ได้เจอเหมือนชนกครั้งแรก หลังจากเธอกลับจากเมืองนอก...ช่วงเวลาที่ทั้งสองทะเลาะกันอย่างดุเดือด... ช่วงที่เหมือนชนกเริ่มมาทำดีด้วย...จนกระทั่งถึงตอนที่ท้ากันก่อนแต่งงาน... ตอนที่ไปเที่ยวน่าน ได้ใช้เวลาดีๆ ด้วยกัน...หลังจากนั้นที่เขากับเหมือนชนกได้ผูกสัมพันธ์กันอย่างแนบแน่น... และรักกันดูดดื่ม

ลัคนัยจรดปากกาต่อไม่ออก... น้ำตามันเอ่อขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว

วันที่เหมือนชนกโกรธและต่อว่าว่าลัคนัยไม่ใช่ครอบครัว! ... จนกระทั่งวันที่ทะเลาะกันจนแตกหัก! เหมือนชนกบอกให้ลัคนัยไปซะ!! ตามสัญญา น้ำตาลัคนัยไหลลงมาอาบหน้า จนลัคนัยต้องนิ่งอยู่ หยุดการเคลื่อนไหวทุกอย่างก่อน เพื่อไม่ให้บาดแผลข้างในมันพุพองมากไปกว่านี้...ลัคนัยสูดหายใจลึก กำปากกา ฮึด...แล้วตวัดมือเขียนสิ่งที่ตั้งใจไว้จนเสร็จ ตรงหน้าลัคนัย เห็นเอกสารที่กำลังร่าง คือ  หนังสือสำคัญการหย่า ท้ายสัญญามีบันทึกท้ายทะเบียนหย่า ว่าให้บิดาเป็นผู้มีอำนาจในการปกครองบุตรแต่เพียงผู้เดียว

ฟิตเนส  วิสาขากำลังอยู่บนลู่วิ่ง วงศ์เวศน์เดินเข้ามา วิสาขาเห็นก็หยุดเล่น จะเดินเลี่ยง วงศ์เวศน์เดินมาดัก

“หลีก...”

“ทำไมน้าต้องทำกับผมแบบนี้  น้าก็รู้ว่าผมไม่ได้ชอบน้องแพร”

“มันเป็นความหวังดีของผู้ใหญ่ที่มีต่อเด็กไง”

“เด็ก....ในสายตาของน้าผมคงดูอ่อนด้อยมากจนน้ารำคาญ  คิดจะโยนผมให้ใครก็ได้ โดยไม่คิดถึงใจผมเลยว่าจะรู้สึกยังไง”

“น้ารู้ว่าเวศน์โกรธที่น้าวุ่นวายชีวิตเวศน์  เอาเป็นว่าน้าขอโทษ  น้าจะไม่ยุ่งกับเรื่องของเวศน์อีก”

“แต่ผมอยากให้น้าวุ่นวายกับชีวิตผม  น้าคนเดียวเท่านั้น...เป็นเหมือนเดิมได้ไหมครับ เป็นคนที่ไปปีนผา  ดูหนัง   คนที่ทำให้ผมยิ้มตลอดเวลา”

วิสาขาอึกอัก “มีผู้หญิงแบบนั้นอยู่แน่นอน  คนที่เหมาะสมทั้งอายุ และยืนกับเวศน์โดยไม่อายใคร”

“น้าวิ...”

“น้าเป็นแม่ของยัยนก และกำลังจะเป็นยายของหลาน  น้าอยากให้ลูกหลานของน้าภูมิใจในตัวน้าที่วางตัวเหมาะสม   น้าเชื่อว่าแม่ของเวศน์ก็อยากให้เวศน์วางตัวให้เหมาะสมเหมือนกัน”

วิสาขาพูดจบก็เดินออกไปทันที