บทละครโทรทัศน์ หน้ากากนางเอก ตอนที่ 2
ที่ร้านกาแฟ วรรษชลนั่งอ่านข่าวของอรัญภัทร จากแท็ปเล็ต ด้วยความไม่สบายใจ “กร่าง คากอง สมกับเป็นซุปตาร์ขาวีน” ดวงตาวรรษชลกังวลเป็นห่วงอรัญภัทร
โยธินเดินเข้ามา ชะงักเมื่อเห็นวรรษชลกำลังอ่านข่าวอรัญภัทร อย่างจริงจัง “เมื่อวานนายก็มัวแต่สนใจยายเอี๊ยม จนเราไม่ได้คุยกัน...แล้วนี่...นายยังมานั่งอ่านข่าวเค้าอีก” โยธินนั่งลงจ้องหน้าวรรษชล “เฮ้ย! อย่าบอกนะว่า นายสนใจดารา”
“ไม่ได้สนใจดารา แต่สนใจเอี๊ยม ฉันบอกนายแล้วไม่ใช่เหรอว่า ฉันสนใจเค้าตั้งแต่แรกเห็น” วรรษชลตอบนิ่งๆ
โยธินหัวเราะ “มันเป็นไปได้ยังไงวะ?? คนไม่สนใจโลกอย่างนาย จู่ๆ จะสนใจดารา?? โดยเฉพาะดาราที่มีแต่ข่าววีนเหวี่ยงอย่างยายเอี๊ยม”
วรรษชลหัวเราะหึหึ “คงเป็นเพราะฉันอยู่ในป่านานไปมั้ง??...เลยรู้สึกว่า ต้องออกมาเจอโลกความเป็นจริงขึ้นมาบ้าง จะได้รู้....โลกไม่ได้สวยทุกๆ มุม โดยเฉพาะใจคน” ท้ายเสียงของวรรษชลฟังดูขมขื่น
ที่กองถ่ายละคร ทีมงานกำลังจัดการเตรียมงานกันวุ่นวาย อรัญภัทรยืนรอเข้าฉากกำลังอ่านไอจีอยู่ เห็นข้อความในจอ
“ไปเช็กสมองบ้างนะ วันๆเอาแต่เหวี่ยงทีมงาน หรือว่าแม่ไม่รัก?? “
“แม่จะรักได้ยังไง แม่โกอินเตอร์ไปสวรรค์ตั้งนานแล้ว พ่อก็โกงเค้ามา รักแต่เมียใหม่”
“อีเอี๊ยม อีนิสัยไม่ดี อีหน้าฟอร์มาลีน”
อรัญภัทรอ่านไปโกรธไป บล็อกไอจีคนที่มาด่าอย่างรวดเร็ว เจ้เต่าที่ยืนอยู่ข้างๆ หน้าแหยมองอรัญภัทรอย่างกังวล อรัญภัทร เดินฉับๆออกมาจากบริเวณนั้น ท่าทางอารมณ์เสีย เจ้เต่ารีบวิ่งตามมา “นี่..เจ้ว่า ยิ่งไปบล็อกไอจี คนเค้าจะยิ่งเกลียด ยิ่งด่าเอี๊ยมนะ”
“มันมีปากมีมือก็ให้มันด่าไป แต่อย่ามาด่าในไอจีเอี๊ยม เพราะเอี๊ยมไม่ใช่คนบ้า ปัญญาอ่อน ที่จะให้ใครที่ไหนไม่รู้ มาด่าด้วยถ้อยคำหยาบๆ คายๆ ไม่รู้เรื่องอะไร ยังมาด่าชาวบ้านเค้าอยู่ได้”
“ก็เค้าด่า.. ตามข่าวที่มันออกมาไง”
ป้าไก่เดินเข้ามาในกองถ่ายพอดี อรัญภัทร เห็นก็ตาวาว บอกเจ้เต่าทันที “จากนักข่าวสั่วๆ ที่มโนเขียนข่าวใช่มั้ยเจ้???” พูดจบ อรัญภัทร ก้าวฉับๆ ไปหาป้าไก่ทันที เจ้เต่าได้แต่ร้องลั่นวิ่งตามอรัญภัทร ไปรวดเร็ว