บทละครโทรทัศน์ หน้ากากนางเอก ตอนที่ 2 หน้า 4
4 มกราคม 2559 ( 15:25 )
1M
“ขอบคุณนะคะ” เวฬุยายิ้มให้อนุรักษ์อย่างเป็นมิตร แล้วขับรถไป
เวฬุยามาถึงไร่แทนรัก เดินตรงไปยังเคาน์เตอร์ มีพนักงานชื่อกิ๊กรอต้อนรับอยู่
“สวัสดีค่า ติดต่อเรื่องอะไรคะ??”
“ฉันมาตามที่ประกาศขายไร่น่ะค่ะ”
“ขายไร่?? ที่นี่ไม่เคยประกาศขายไร่เลยค่ะ”
“แต่ฉันอ่านเจอนะคะ...นี่ไง” เวฬุยาส่งแท็บเล็ตให้กิ๊กดู เห็นข้อความ “ประกาศขายไร่แทนรัก บรรยากาศดี ร่มรื่น น่าอยู่ เจ้าของจำเป็นต้องขายด่วน”
กิ๊กดูแล้วแกล้งทำหน้างง “ขอโทษจริงๆ ค่ะ ฉันไม่ทราบเรื่องเลย งั้น.. เชิญคุณรอที่ห้องรับแขกด้านในก่อนนะคะ...” กิ๊กผายมือไปทางด้านใน แล้วอธิบายต่อ “ห้องจะอยู่ลึกหน่อย เดินไปแล้วเลี้ยวซ้ายก็เจอค่ะ ดิฉันจะไปเชิญผู้จัดการไร่มาพบกับคุณค่ะ”
“ขอบคุณมากค่ะ” เวฬุยายิ้มมองตามกิ๊กที่เดินออกไป แล้วเดินไปตามทางที่กิ๊กบอก
ที่ห้องทำงานของแทนไท ชายหนุ่มกำลังพูดโทรศัพท์อยู่ “ฉันกำลังทำงานอยู่ ห้ามให้ใครคนไหนมากวนฉันทั้งนั้น ถ้านายปล่อยใครเข้ามา ฉันจะหักเงินเดือนนาย โอเค้!” แทนไทวางสาย แล้วง่วนอยู่กับการทำงานต่อ
เวฬุยามุ่งหน้าไปทางเดินที่พนักงานบอก เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น เวฬุยารับสาย “ค่ะเจ้เต่า... อะไรอยู่กรุงเทพฯ ตั้งนานไม่มีงาน บทจะมี ก็มีงานด่วนตอนนี้...ไม่ได้ค่ะเจ้ หนูมาดูที่ กลับไปค่อยคุยกันนะคะ ..ไม่ได้จริงๆค่ะ แค่นี้นะคะเจ้” เวฬุยาพูดพลางเดินเข้าไปในห้องที่ประตูเปิดอยู่ ชนกับแทนไทที่หันกลับมาพอดี เวฬุยาตกใจร้อง “ว้าย!” ล้มลงไปนั่งที่โซฟารับแขกในห้อง แทนไทมอง ยิ้มอย่างดูหมิ่น ขยับตัวมาใกล้ ใช้สองมือคร่อมบนพนักโซฟาที่เวฬุยานั่งอยู่แบบจงใจ เวฬุยาตกใจมากหน้าเหวอเอ็ดเสียงดัง “นี่คุณจะทำอะไร?? ออกไปนะ!! เฮ้ย!! ไอ้บ้านี่.. มาอยู่นี่ได้ไง”
“อ้าวววว...ตามมากัดผมถึงนี่เลยเหรอคู้ณ...” แทนไททำหน้ากวนประสาท
“นี่นายหาว่าฉันเป็นหมาเหรอ ไอ้ผู้ชายปากมอม”
“ผู้หญิงปากหมา กับผู้ชายปากมอม ฟังดูก็เข้ากันดีนะ สงสัยว่าเราจะเป็นเนื้อคู่กันละมั้งคุณ”
แทนไทเข้าใกล้อีก เวฬุยาชี้หน้า “นี่หยุดเลยนะ นายจะทำอะไรน่ะ”
“ไม่หยุด มีอะไรมั้ย” แทนไทพูดพลาง ใช้เท้าเขี่ยประตูให้ปิด เวฬุยายิ่งตกใจ ไม่เคยเจอผู้ชายคนไหนกักขฬะขนาดนี้