บทละครโทรทัศน์ หน้ากากนางเอก ตอนที่ 6

ในห้องแต่งตัว กองถ่ายละคร  ช่างแต่งหน้า ทำผม ทีมจัดเสื้อผ้า และป้าไก่ จับกลุ่มเมาท์กัน ขณะดูไอจีแอนตี้เมียน้อยพิมพิชชา

ช่างหน้าอยากรู้ “แอนตี้ เมียน้อยพิมพิชชา  โห!!แรง ใครทำนะเนี่ย??”

ช่างผมสงสัย “นั่นสิ...จะทำทำไม? คุณพิมไม่ใช่คนดัง ทำไปก็ไม่มีใครสนใจหรอก”

อรัญภัทรเดินยิ้มเข้ามา ตามด้วยเวฬุยา เขมปัณตา และเจ้เต่า  ทุกคนยกมือไหว้ทีมงานมาตลอดทาง  

ป้าไก่เห็นอรัญภัทรก็พูดยิ้มๆ ว่า “แต่ถ้าคนดังทำไอจีนี้ ก็น่าสนใจนะ” ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นมองตามสายตาป้าไก่ไปเห็นอรัญภัทร  ป้าไก่พูดต่อ “คุณพิมมีเรื่องกับเอี๊ยมคนเดียว... คนที่ทำไอจีแอนตี้ เมียน้อยพิมพิชชา ก็น่าจะเป็นเอี๊ยมคนเดียวนั่นแหละ” ทุกคนจ้องมองที่อรัญภัทรเป็นตาเดียว 

อรัญภัทรยิ้ม สดใส หน้าตาท่าทางความสุขเสียเหลือเกิน

วรรษชลทำงานอยู่ในห้องตัดต่อ หน้าเครียด  บอกป้อมเจ้าหน้าที่ตัดต่อ “ป้อม...พี่ว่าเล่าเรื่องอย่างนี้ไม่ดีว่ะ เปลี่ยนเป็นเล่าแบบเดิมดีกว่า”

ป้อมมองวรรษชล “พี่วรรษ.. วันนี้พี่วรรษตัดงานเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาหลายรอบแล้วนะ ผมว่าพี่วรรษอาจจะเหนื่อยเกินไป พักหน่อยมั้ยฮะ???” วรรษชลนิ่ง หน้าเครียด ตามประสาคนทำงานจริงจัง ป้อมพูดต่อด้วยความเป็นห่วง “น่าพี่...พักหน่อยแล้วกัน ไม่งั้นเอางี้...” ป้อมลุกขึ้นมาจับตัววรรษด้วยท่าทีสนิทสนม เลื่อนเก้าอี้วรรษชลมาที่หน้าจอมอนิเตอร์  “พี่วรรษใจเย็นๆนั่งสบายๆ ดูฟุตเทจไป  เดี๋ยวผมมา” ป้อมยิ้ม แล้วเดินออกไป

วรรษชลยิ้ม ดูฟุตเทจตามที่ป้อมบอกสักครู่ ก็จัดสินใจก่อนโทรศัพท์โทร.หาอรัญภัทร  

อรัญภัทรกำลังนั่งให้ช่างทำผม เพื่อเข้าฉาก พร้อมกับเล่นโทรศัพท์ไปด้วยตามประสา สะดุ้งนิดหนึ่งเมื่อเห็นสายเรียกเข้าเป็นชื่อวรรษชล อรัญภัทรยิ้มชอบใจที่เห็นว่าวรรษชลพยายามง้อไม่เลิก แต่ยังเล่นตัว ไม่รับสาย  

ป้าไก่ที่ยืนหลบมุมคอยสังเกตการณ์อยู่อมยิ้ม กระซิบบอกทีมงาน “นั่งยิ้มอารมณ์ดีอย่างเงี้ยะ...ต้องใช่แน่ๆ”

“ร้ายจริงๆ เลย ยายเอี๊ยม” ทีมงานเออออ

อรัญภัทรไม่รู้ตัวว่าเป็นที่สนใจมองของคนในห้องนั้น รวมทั้งเวฬุยา และเขมปัณฑา

“ขยันสร้างเรื่องไม่หยุดไม่หย่อน โรคจิตหรือเปล่าเพื่อนเธอ??” เวฬุยากระซิบ