รีเซต

บทละครโทรทัศน์ หน้ากากนางเอก ตอนที่ 9 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ หน้ากากนางเอก ตอนที่ 9 หน้า 2
14 มกราคม 2559 ( 12:48 )
1M
หน้ากากนางเอก ตอนที่ 9
17 หน้า

เบอร์รี่แอบมองด้วยสายตาเกลียดชัง “อีกไม่นาน แกจะต้องจดจำฉันไปจนวันตาย... นังพิมแกไม่มีทางลืมฉันแน่ๆ  แกคอยกระอักเลือดได้เลยนังพิม!!”
 
วันต่อมา ที่หมู่บ้านผึ้ง อรัญภัทรนั่งรอวรรษชลทำงานอยู่ตามลำพัง  มองดูภาพจากโซเชี่ยลมีเดีย จากแท็บเล็ต เห็นรูปพิมพิชชาร้องไห้ ข้อความข่าวเขียนว่า

“แอ๊บเป็นคนดี น่าสงสาร แต่วงในแฉ คนที่ถูกใส่ร้ายจริงๆ แล้วคือเอี๊ยม”

อรัญภัทรอ่านแล้วทำหน้าแปลกใจมาก “เพราะขนาดรูปร้องไห้ที่แชร์กันว่อนเนต เมียใหม่ท่านอานนท์ยังแอบถ่ายรูปตัวเองส่งให้นักข่าว หวังสร้างข่าว ถูกรังแก”  

อรัญภัทรมองข่าวอย่างไม่เชื่อสายตา ครุ่นคิดสงสัย “เป็นไปได้ยังไง?...เราไม่ถูกด่า??!!”
 

ทีมงานเดินผ่านมาถาม “ไม่เข้าไปดูพี่วรรษถ่ายรายการเหรอครับพี่เอี๊ยม???”
 
“ไม่ละค่ะ พี่ไม่อยากรบกวน ขอนั่งรอตรงนี้ดีกว่า”
 
“ถ้างั้นก็ตามใจครับ แต่อีกเดี๋ยวเค้าจะย้ายกองไปถ่ายการคั้นน้ำผึ้งกันสดๆ ที่ในหมู่บ้าน พี่เอี๊ยมไปดูได้นะครับ”  ทีมงานชี้ไปที่บ้านชาวบ้าน 
 
“ขอบคุณค่ะ” ทีมงานเดินไป อรัญภัทรยังนั่งมองข่าว สีหน้าสงสัยเหมือนเดิม “วงใน??! ใคร...ให้ข่าว??!!”
 
พิมพิชชาโกรธเนื้อตัวสั่น เมื่อเห็นภาพ และข่าวตัวเอง “มันเป็นอย่างนี้ได้ยังไง?”
 
“ไม่ดีเหรอคะ?...พี่พิมเป็นข่าว....ข่าวดังซะด้วย  พี่พิมคลิกอ่านสิคะ เวบไหนๆ ก็มีแต่ข่าวพี่พิม” เบอร์รี่แกล้งพาซื่อ
 
“มีแต่ด่าฉันน่ะสิ....ฉันไม่อยากจะเชื่อ ว่าวรรษจะทำกับฉันถึงขนาดนี้??”
 
“พี่พิมคิดว่า...คุณวรรษเป็นคนปล่อยข่าวเหรอคะ??”
 
“ก็ถ้าไม่ใช่วรรษ จะเป็นใคร??...ในเมื่อเราส่งรูปให้วรรษ ..รึแก..ส่งรูปให้คนอื่น” พิมพิชชาจิกผมเบอร์รี่จ้องหน้าเอาเรื่อง”
 
เบอร์รี่หน้าซีดเผือด รีบปฏิเสธ “เปล่านะคะ...หนูไม่ได้ทำ...แต่หนูก็ไม่ได้คิดว่าคุณวรรษจะทำเหมือนกัน”
 
“แล้วแกคิดว่าใครทำ?”
 
“คุณเอี๊ยมไงคะ...ไม่งั้นข่าวไม่เขียนเชียร์คุณเอี๊ยมขนาดนี้หรอก...ที่สำคัญ...คุณเอี๊ยมอยู่กับคุณวรรษ ถ้าไม่ใช่คุณเอี๊ยมแล้วจะเป็นใคร??”
 
ดวงตาพิมพิชชาวาวโรจน์ด้วยความโกรธ เบอร์รี่แอบยิ้ม พิมพิชชาค่อยๆ คลายมือออกจากผมของเบอร์รี่ ก่อนคว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมา
 
ทีมงานกองถ่ายรายการของวรรษชล กำลังเก็บของจะย้ายกองไปที่ชาวบ้านเตรียมคั้นน้ำผึ้ง อรัญภัทรขยับตัวจะเดินตาม แต่โทรศัพท์ของวรรษชลที่ฝากไว้ ดังขึ้นพอดี หญิงสาวยิ้ม พูดกับตัวเอง “ฝากมือถือไว้กับเรา...ไม่อยากคุย


17 หน้า