บทละครโทรทัศน์ หน้ากากนางเอก ตอนที่ 9 หน้า 3
14 มกราคม 2559 ( 12:48 )
1M
กับนักข่าวล่ะสิ??!” อรัญภัทรหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วก็ต้องชะงักเมื่อเห็นชื่อพิมพิชชา โกรธปรี๊ดขึ้นมาทันที “นังพิม!!”อรัญภัทรจะกดรับ แต่เปลี่ยนใจ
พิมพิชชาหงุดหงิด วรรษชลไม่รับสาย เบอร์รี่เสี้ยม “คุณวรรษไม่รับ...เป็นไปได้ว่า คุณเอี๊ยมสั่งห้ามรึเปล่าคะ?”
“นังเอี๊ยมมันมีสิทธิ์อะไรไปห้ามวรรษ?”
“แฟนรึเปล่าคะ?...พี่พิมก็เห็น เค้าคุยกันอยู่ ขนาดไปถ่ายรายการ เค้ายังไปด้วยกันเลย อ้อ!หนูแอบโทร.ไปถามทีมงานให้แล้วนะคะ... คุณเอี๊ยมไม่ได้เป็นแขกรับเชิญของรายการ”
พิมพิชชาตกใจ เสียงสั่น ใจหาย “แปลว่า...”
“เค้าไปด้วยกันส่วนตัวค่ะ”
พิมพิชชากรี๊ด ลืมตัว ขว้างโทรศัพท์ใส่หน้าเบอร์รี่อย่างจัง เบอร์รี่เจ็บร้องโอ๊ย โทรศัพท์กระเด็นตกที่พื้น พิมพิชชาเดินไปหยิบ แล้วกระแทกเท้าเดินเข้าไปด้านใน ไม่สนใจเบอร์รี่ที่เอามือกุมหน้าตัวเอง น้ำตาไหลด้วยความเจ็บปวด สายตาของเบอร์รี่ที่มองพิมพิชชามีแต่ความเกลียดชังขึ้นทุกที
อรัญภัทรพูดกับตัวเองว่า “นังพิมมันจะตามตอแยคุณวรรษทำไมนักหนา??” ก่อนเก็บมือถือเดินไป
อรัญภัทรเดินไปยังบริเวณที่กำลังถ่ายรายการ เห็นชาวบ้านกำลังคั้นน้ำผึ้งป่าแบบสดๆ มีรังผึ้งมากมายอยู่ในปี๊บ
วรรษชลพูดกับกล้อง “ทันทีที่เก็บรังผึ้งเสร็จ ก็จะต้องมีการขอขมา ด้วยเครื่องเซ่น เครื่องหอม น้ำปรุง ขมิ้น ยอดไม้ ดอกไม้ และนี่คือน้ำผึ้งป่าสดๆที่เราได้มา..”
วรรษชลยกปี๊บน้ำผึ้งที่มีรังผึ้งมากมายให้กล้องดู “รังที่มีตัวอ่อน ชาวบ้านก็จะเก็บไว้ย่างกินเป็นอาหาร และนำไปขาย ส่วนรังที่ถูกคั้นน้ำผึ้งออกไปแล้ว ชาวบ้านก็จะนำมาต้ม คนไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเดือด จากนั้นนำมากรอง เตรียมเก็บเป็นไขผึ้ง เพื่อใช้ประโยชน์ในทางอื่นๆ เช่นเป็นส่วนผสมของครีมโลชั่น เครื่องสำอางค์ งานหล่อต่างๆ และอีกมากมาย”
อรัญภัทรมองวรรษชลด้วยสายตาชื่นชม
ทีมกองถ่ายของวรรษชล กลับถึงออฟฟิศในเวลากลางคืน ทุกคนลงมาจากรถด้วยสภาพอิดโรย แต่หน้าตายิ้มแย้มมีความสุข
“ขอบคุณมากนะคะที่พาฉันไปเปิดโลกใบใหม่ คุณทำให้ฉันรู้อีกแล้วว่า...กว่าชาวบ้านจะได้น้ำผึ้งซักหยด มันลำบากมากๆ แต่เค้าก็ไม่เคยที่จะทำน้ำผึ้งปลอมออกมาหลอกลวงใครๆ” อรัญภัทรบอกกับวรรษชล
“เพราะเค้ามีความซื่อสัตย์ เค้ามีความนับถือตัวเอง และเค้าก็เห็นคุณค่าในสิ่งที่เค้าทำไง”
“ฉันก็ต้องเห็นคุณค่าในสิ่งที่ฉันทำเหมือนกันค่ะ ฉันเป็นนักแสดง ต่อไปฉันจะทำหน้าที่ของฉันให้ดีที่สุด นี่ค่ะ มือถือของคุณ...” อรัญภัทรยิ้ม ส่งโทรศัพท์ให้วรรษชล