รีเซต

บทละครโทรทัศน์ หน้ากากนางเอก ตอนที่ 9 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ หน้ากากนางเอก ตอนที่ 9 หน้า 5
14 มกราคม 2559 ( 12:48 )
1M
หน้ากากนางเอก ตอนที่ 9
17 หน้า

“ผมจะคบกับใครก็ไม่เกี่ยวกับคุณ”
 
“เกี่ยวสิในเมื่อเราสองคนรักกัน” อรัญภัทรตกใจ หน้าซีด ตัวเย็นเฉียบ

“เรากลับมาเริ่มต้นกันใหม่ได้มั้ยคะวรรษ? พิมรู้...ที่คุณคบกับคุณเอี๊ยม จริงๆ แล้วคุณตั้งใจประชดพิม ใจจริงแล้ว คุณยังรักพิมอยู่ คุณไม่เคยลืมพิม”
 

วรรษชลเสียงเข้ม “มันจบไปแล้วพิม”
 
“มันจะจบไปได้ยังไง ในเมื่อคุณเคยฆ่าตัวตายเพราะพิม...วรรษคะ..คุณอย่าปฏิเสธหัวใจตัวเองเลยค่ะ ผู้ชายคนไหน ฆ่าตัวตายเพราะผู้หญิงได้.. เค้าต้องรักผู้หญิงคนนั้นมากๆ และพิมก็คือผู้หญิงคนนั้นของคุณ คุณรักพิมค่ะ ได้ยินมั้ย คุณรักพิม??!”
 
อรัญภัทรตกใจหน้าซีดเผือด หันหลังวิ่งออกไปรวดเร็ว ไม่ทันได้ยินวรรษชลตอบ “ผมแค่เมาพิม... ตอนนั้นผมแค่เมา ผมไม่เคยคิดที่จะฆ่าตัวตายเพราะคุณแม้แต่นิดเดียว ผมขอร้อง อย่าโทร.มาหาผมอีก !!”  วรรษชลกดวางสายทันที
 
พิมพิชชากรี๊ดออกมาด้วยความแค้นใจ เบอร์รี่แอบมอง ยิ้มเยาะสมน้ำหน้า 
 
อรัญภัทรวิ่งออกมาหยุดยืนที่ด้านนอก หัวใจเต้นรัว ด้วยความตกใจ “อีเหี่ยวคือแฟนเก่าของคุณวรรษ” อรัญภัทรยืนนิ่งอึ้ง ทำอะไรไม่ถูกอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเชิดหน้า ตาเป็นประกาย ไม่ยอม! “ฉันไม่ยอมแพ้แกหรอกอีเหี่ยว!!”
 
วรรษชลเดินออกมา อย่างหัวเสีย มองหาอรัญภัทร แต่ไม่เห็น ทีมงานคนหนึ่งเดินผ่านมา วรรษชลรีบถาม “พี่เอี๊ยมล่ะ??”
 
“เห็นเอาบะหมี่ไปให้พี่วรรษนี่ครับ  ไม่เจอกันเหรอ??”
 
วรรษชลทำหน้างงๆ แล้วเปลี่ยนเป็นหวั่นวิตก กลัวอรัญภัทรจะได้ยิน รีบเดินพรวดกลับเข้าไปด้านใน กวาดตามองหาอรัญภัทรอีก แต่ไม่เห็น  
 
อรัญภัทรไปที่ห้องรับแขกพักผ่อน  นั่งลงบนโซฟา และวางถ้วยบะหมี่ลงบนโต๊ะ  ชะเง้อมองไปด้านนอก ก่อนที่จะล้มตัวลงนอนในท่าตะแคงตัว พร้อมทั้งเอามือแบะคอเสื้ออกเล็กน้อย คะเนว่าเซ็กซี่พอประมาณแล้วทำทีแกล้งหลับ 
 
วรรษชลเดินหาอรัญภัทรด้วยความกระวนกระวายใจ และเป็นห่วง  “เอี๊ยมๆ” ทำท่าจะเลยห้องรับแขก แต่สายตาเห็นอรัญภัทรนอนหลับอยู่ที่โซฟายาวในห้อง  ก็ถอนหายใจโล่งอก “มาแอบหลับอยู่นี่นี่เอง” 
 
วรรษชลเดินเข้ามาในห้องรับแขกที่อรัญภัทรนอนอยู่ เห็นถ้วยบะหมี่วางอยู่บนโต๊ะสองถ้วย ก็อมยิ้ม ทรุดตัวลงนั่งชันเข่าที่พื้น เรียกเบาๆ “เอี๊ยม....เอี๊ยม”
 
อรัญภัทรแกล้งพลิกตัวในท่าทีเซ็กซี่สุดๆ จนนอนหงาย คอเสื้อเปิดมากกว่าเดิม จนวรรษชลต้องเมินสายตามองไปทางอื่น ก่อนจะรวบรวมความกล้า เอื้อมมือมาค่อยๆ ปิดคอเสื้อให้  
อรัญภัทรแกล้งสะดุ้ง “อุ๊ย!  “ 


17 หน้า