บทละครโทรทัศน์ หน้ากากนางเอก ตอนที่ 18
เวฬุยา และเขมปัณฑา มาที่สตูดิโอถ่ายภาพตามที่นัดกับทีมงานไว้ ทั้งสองเดินเข้ามาแบบเก้ๆ กังๆ ไม่กล้าเข้า
“ที่นี่แน่เหรอมะม่วง” เขมปัณฑาถาม
“ฮื่อ...” เวฬุยาตอบไม่มั่นใจ มองหาทีมงาน “เดี๋ยวมะม่วงโทรหาทีมงานก่อนดีกว่า”
ทีมงานชื่อ ‘เค’ เดินออกมาพอดี “อุ๊ย...สวัสดีคะคุณมะม่วงคุณเขม...ดีใจจังเลยคะ ที่วันนี้ได้มีโอกาสร่วมงานกับคุณมะม่วงกับคุณเขม...พอดีพี่แอบปลื้มอยู่น่ะคะ.. ละครทุกเรื่องผลงานทุกชิ้น พี่ติดตามดูตลอดเลยนะคะ พอคุณมะม่วงกับคุณเขมตอบตกลงว่ายอมมาแทนดาราคนเก่า พี่นี่กรี๊ดดๆๆๆๆๆๆ แทบสลบเลยค่ะ..” เวฬุยากับเขมปัณฑาได้แต่ยิ้มๆ ไม่มีโอกาสพูด เพราะเคพูดไม่หยุด “เดี๋ยวพี่อธิบายให้ฟังคร่าวๆ ก่อนเลยนะคะว่า...คอนเซ็ปต์ของเราวันนี้เนี่ย ต้องบอกว่าสเปเชียลสุดๆๆๆๆ เลยนะคะ เพราะว่าเป็นงานชิ้นแรกที่คุณอเดมัวร์ ดีไซน์เนอร์ชาวฝรั่งเศส ได้รีเควสท์จ้างให้คนไทยทำเป็นครั้งแรก โดยเฉพาะนางแบบ เค้าก็ขอให้เป็นคนไทยด้วยนะคะ...และนี่เดี๋ยววันนี้เราก็จะถ่ายแบบกันไป และส่งภาพไปให้คุณอเดมัวร์พรู้ฟกันสดๆ แบบออนไลน์เลยด้วยนะคะ...อุ๊ยตายละ!!...พี่มัวแต่ชวนน้องๆเม้าท์ เดี๋ยวเราเข้าไปแต่งหน้าทำผมกันก่อนดีกว่านะคะ เชิญด้านนี้เลยค่ะ “ เคพาสองสาวเดินเข้าไปด้านใน
อีกมุมหนึ่ง ปราชญ์โผล่หน้ามาแอบมองอยู่ สักครู่แทนไทก็โผล่ขึ้นตามออกมาอีกคน แทนไทไม่เห็นเวฬุยา กับเขมปัณฑาก็ตกใจ “อ้าว...สองคนนั้นไปไหนแล้วหละ...หรือว่าหนีไปแล้ว”
ปราชญ์มองตามสองสาวเดินไปอย่างยิ้มๆ “หนีไปอะไรเล่า..เข้าไปแต่งหน้าทำผมแล้วเว้ย..”.
“เราต้องทำขนาดนี้เลยเหรอวะ...ถ้าเกิดเค้าจับได้ไม่ไปกันใหญ่รึไงวะไอ้ปราชญ์ ทำไมเราไม่เอาเงินให้เค้าไปเลยวะ ไม่ง่ายกว่าเหรอ”
“แกนี่นะ...ฉลาดทุกเรื่องจริงๆ” แทนไทยิ้มคล้อยตามคำพูดเพื่อน ปราชญ์พูดต่อ “ยกเว้นเรื่องนี้..แกจะบ้ารึไงวะไอ้แทน..แกคิดว่า สองคนนั้นเค้าจะรับเงินจากเราเหรอวะ?” แทนไทส่ายหน้า “หรือแกมีทางอื่นที่ดีกว่า....” ปราชญ์ถาม
“ไม่มี..”.
“ถ้าไม่มีก็นิ่งๆไว้...”
“ก็แล้วทำไมแกถึงไม่มีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้วะ”
“ก็แล้วใครมันจะไปคิดทันวะ...คิดการด่วนซะขนาดนี้”
“มันจะเสี่ยงไปป่าววะไอ้ปราชญ์”