บทละครโทรทัศน์ รักนิรมิต ตอนที่ 11 หน้า 15
“ใครครับ...”
คุณผ่องมองไปทางป้าการะเกดที่เดินเข้ามา
ไคโร ไนล์นทีพูดโทรศัพท์อยู่ มีอัสวานกับเศรษฐานั่งอยู่ด้วย
“ครับ.....ขอบคุณมากครับ.....สวัสดีครับ.....”
ไนล์นทีกดโทรศัพท์ แล้วหันมาทางอัสวาน เศรษฐา
“ตกลงว่าเรากลับพรุ่งนี้นะครับ....ไฟล์ทสี่ทุ่มห้าสิบห้า”
“อาร์ตเป็นห่วงงานที่กรุงเทพฯ ไม่มีใครรู้เลยนะคะว่าเราไปไหน”
“หวังว่าคงไม่มีใครแจ้งความนะ.....” เศรษฐาพูดขำๆ
ไนล์นทียิ้มนิดๆ “พรุ่งนี้.....เรามีเวลาว่างๆทั้งวัน...อยากไปไหนมั้ยครับ....”
“ไม่รู้ซิ......พี่เพิ่งมาที่นี่ครั้งแรก.....ต้องให้ไนล์กับอาร์ตพาไป....”
“ได้เลยครับ.....งั้นเราไปปิกนิกกัน.....”
อัสวานตื่นเต้นเล็กๆ “ปิกนิก.....ที่ไหนคะ....”
ไนล์นทีไม่ตอบ แต่ยิ้มให้เศรษฐาและอัสวาน
โรงละคร ในห้องซ้อม พี่ต้อกำลังซ้อมบทกับแพรวอยู่ ในบทเอมนิริส แพรวตั้งใจท่องบท พี่ต้อเคี่ยวเข็นแอคติ้ง
ของแพรวที่ยังแข็งอยู่ เพนนี คุณหญิงโรส เดินเข้ามา คุณหญิงโรสมองซ้าย ขวาเหมือนจะมองหาใคร
“นี่....คุณไนล์ยังไม่กลับมาอีกเหรอคะ....คุณต้อ....”
“ยังครับ....”
“2-3 วันแรก เพนนีก็ยังมีความหวังนะคะว่าไนล์จะกลับมา แต่นี่มัน 5 วันแล้วนะคะพี่ต้อ.....”
พี่ต้อถอนหายใจเบาๆ สีหน้าวิตกเล็กๆ
“พี่ห่วงเรื่องสวัสดิภาพของไนล์มากกว่า....แต่ถ้าหายไปกับอาร์ต คุณฐาก็ไม่น่าจะมีอะไร....”
คุณหญิงโรสหงุดหงิด “แต่ทำแบบนี้ไม่ถูกนะคะ.....จะไปไหนก็ไม่มีใครว่าหรอก.....เพียงแต่ว่ามันไม่ใช่ตอนนี้”
“เพนนีว่าถ้าพรุ่งนี้ไนล์ยังไม่กลับมา....เราไปปรึกษาคุณแม่ไนล์แล้วไปแจ้งความให้ตำรวจช่วยตามหาดีมั้ยคะ”
“จะไปรอพรุ่งนี้ทำไม.....แม่ว่าไปวันนี้เลยดีกว่า....เดี๋ยวแม่จะโทรฯตามคุณเมฆให้ไปด้วย.....คุณเนตรนภาก็แปลก....เป็นแม่ภาษาอะไร ตอนแรกก็ดูเหมือนจะห่วง.....แต่ไปๆมาๆ กลับไม่กระตือรือร้นเลย....”
“หรือว่าคุณแม่ไนล์จะรู้ว่าลูกไปไหน....แต่ไม่อยากบอกเราคะ”