บทละครโทรทัศน์ รักนิรมิต ตอนที่ 2 หน้า 2
หันมา อัสวานคิดถึง ตอนที่มองผ่านวิวไฟเดอร์เป็นภาพไนล์นทีเลือดออกที่คอ อัสวานเลื่อนรูปต่อไปเป็นไนล์นทีในโพสต์ท่าแบบพงศ์พันธ์แต่ดูดีกว่า อัสวานพึมพำเบาๆ “อย่าบอกนะ...ว่าชั้นเห็นเหตุการณ์ล่วงหน้าได้.....”
อัสวานยังมีสีหน้าครุ่นคิดสงสัย ยกมือขึ้นมาจับสร้อยคอดวงตาฮอรัส แบบไม่ตั้งใจ ก่อนจะอ้าปากหาวเบาๆ อัสวานเลื่อนรูปดูไปเรื่อยๆ
มุมพักผ่อนในคอนโดไนล์นที ไนล์นทีในชุดนอนนั่งผ่อนคลายอยู่ สีหน้าอ่อนโยน ให้รู้สึกว่านึกถึงความห่วงใยที่อัสวานมีให้ ไนล์นทีพึมพำเบาๆ “ผมยังไม่ได้ขอบคุณ....คุณเลยนะ อัสวาน....”
เย็นใกล้ค่ำ ภายในวิหาร บรรยากาศภายในวิหารอียิปต์ มีแสงสว่างลอดเข้ามาเป็นช่อง ช่วงไหนที่มืดจะเห็นคบไฟวอมแวม ด้านหลังหญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาในชุดยาวแบบอียิปต์โบราณ ไม่เห็นหน้า เห็นแต่ด้านหลัง หญิงสาวเหมือนตามหาอะไรบางอย่าง จนถึงทางแยกหญิงสาวหยุดเดิน เห็นหน้าหญิงสาวคืออัสวาน สีหน้าท่าทางสง่างาม แต่ชุดที่ใส่ค่อนข้างธรรมดาเหมือนนางกำนัลในวัง อัสวานขยับจะเดินต่อ แต่มีมือมาดึงอัสวานไป
มุมซอกของวิหาร อัสวานหลังติดผนังวิหาร คนที่กระชากอัสวานเข้ามาคือไนล์นทีในชุดทหารแม่ทัพดูดี
“ไอด้า.....”
“ท่านราดาเมซ....ท่านทำให้ข้าตกใจ.....”
ราดาเมซยิ้มนิดๆก่อนจะดึงอัสวานเข้ามากอดเบาๆ “ข้าจะปลอบขวัญ...ให้เจ้าคลายตกใจนะ....ไอด้า....”
ราดาเมซกอดไอด้าและก็พูดเบาๆ “คิดถึงเจ้าเหลือเกิน.....ไอด้าของข้า....อยากจะกอดเจ้าไว้เช่นนี้....ไม่ให้ห่าง
ไปไหน.....”
ไอด้าขยับตัวออก “ท่านก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้....”
ราดาเมซเชยคางไอด้าขึ้น “ไม่มีอะไรในพิภพนี้ที่มนุษย์จะทำไม่ได้..ไอด้า....โดยเฉพาะ...เรา...ราดาเมซ.....ขอเพียงใจเรามั่นคง....เท่านั้น...”
“แต่เรากำลังทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง....”
“ในความรัก....เราไม่รู้หรอก...ไอด้า ว่าสิ่งใดถูก....สิ่งใดผิด...เจ้าต้องให้ความรักนำทางไป....ความรักจะนำสิ่งที่ดีงามเข้ามาหาเราเอง....เจ้าคือสตรีที่ข้ารัก”
ไอด้าแย้ง “ท่านคือราดาเมซ...แม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่แห่งอียิปต์ แต่ข้าเป็นเพียงนางทาสที่ท่านจับตัวมา....”