บทละครโทรทัศน์ รักนิรมิต ตอนที่ 2 หน้า 4
ไอด้าขยับจะพูดต่อ ราดาเมซเอานิ้วแตะริมฝีปากไอด้า ส่งเสียง ชู่เบาๆ เพื่อให้ไอด้าหยุดพูด ก่อนจะดึงไอด้ามาแนบตัวชิดผนัง เห็นเงาของงูเลื้อยผ่านไป งูหยุดเลื้อยตรงที่ราดาเมซกับไอด้าอยู่ จากนั้นเลื้อยผ่านไปเหมือนไม่เห็น ไอด้าตกใจกับเงาของงู เผลอแนบตัวเข้าใกล้ราดาเมซ มองตามไป จนลับตาแต่ยังอยู่ใกล้ชิดราดาเมซอยู่ ราดาเมซก้มลงมองไอด้าอย่างหลงใหล ไอด้าเงยมอง ราดาเมซก้มลงจูบทันที ไอด้าเบี่ยงหน้าหลบ
“เราจะอยู่ในสภาพเช่นนี้ไปอีกนานแค่ไหน....”
“ไม่นานหรอก ไอด้า....แม่ทัพราดาเมซ จะไม่ยอมให้หัวใจของเขา...หลบซ่อนอย่างไร้ศักดิ์ศรีเด็ดขาด...ข้าจะยกย่องเจ้า....เจ้าจะเป็นยอดดวงใจของแม่ทัพอียิปต์”
“แต่ข้า....ไม่มีเลือดอียิปต์...”
“จะชาติไหน...แผ่นดินไหน....ไม่สำคัญ....เรามีเลือดสีเดียวกัน....ไอด้า....เรามีความเป็นมนุษย์เท่ากัน...”
ไอด้ามองราดาเมซอย่างซาบซึ้ง ราดาเมซขยับจะเข้ามาจูบอีก ไอด้าดันตัวไว้
“ข้าต้องไปแล้ว....เจ้าหญิงเอมนิริสจะสงสัย ถ้าข้าหายมานาน....”
“อดทนอีกนิดนะ....ไอด้า...”
ไอด้าพยักหน้าแล้วขยับออกไป ราดาเมซดึงไอด้ากลับมากอดอีกครั้ง “ข้ารักเจ้านะ....ไอด้า...”
ไอด้ายิ้มก่อนจะตัดใจผละไป ราดาเมซมองตามแล้วเดินไปอีกด้าน
อีกด้านของวิหาร ไอด้าเดินแกมวิ่งมา แล้วรีบแอบ เมื่อเห็นนางกำนัล 2 คน เดินคุยกันมา มองซ้าย มองขวา
“นี่ข้าต้องเดินหาไอด้าทั้งวิหารเลยมั้ย...”
“นั่นซิ....เจ้าหญิงจะร่วมโต๊ะเสวยกับท่านแม่ทัพ...ก็ต้องให้ไอด้าเลือกเสื้อผ้าให้”
“ก่อนไอด้าจะถูกจับมาเป็นนางทาส...ข้าก็เห็นเจ้าหญิงทรงเลือกเสื้อผ้าเอง”
“นั่นซิ...แต่...จะว่าไปเวลาไอด้าเลือกชุดให้เจ้าหญิง ท่านราดาเมซก็มองอย่างชื่นชมทุกครั้งนะ...”
นางกำนัล ทั้ง 2 เดินผ่านไป ไอด้าค่อยๆโผล่ออกมา มองตามไป แล้วผ่อนลมหายใจเบาๆ ก่อนจะหมุนตัวเดินมาอีกด้าน เงางูอาเปปดักอยู่อีกด้าน ไอด้าตกใจสุดขีด ร้องออกมา เงาอาเปปจ้องมองแล้วพุ่งเข้ามา ดวงตาฮอรัสในมือของราดาเมซเข้ามาบังหน้าของไอด้า อาเปปฉกโดนดวงตาฮอรัส พร้อมกับส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวด
เวลาเช้า ห้องนอนอัสวานในบ้าน อัสวานซึ่งนอนอยู่บนเตียงกลิ้งหลบพร้อมกับร้องเสียงดัง ก่อนจะลุกขึ้นนั่งหอบด้วยความตกใจกลัว อัสวานลูบหน้าตัวเอง