บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 24 หน้า 5
“แต่กานดาเป็นเลขาผม...ผมรู้ดีว่าเธอเป็นคนยังไง”
“แล้วคุณรู้หรือเปล่าคะ...ว่าเธอส่งเสียเลี้ยงดูลูกสาวปองภพไว้”
ทรงพลอึ้ง “คุณรู้ได้ยังไง”
“ฉันเห็นจดหมายที่แม่เลขาของคุณเขียนติดต่อกับนังเด็กนั่น” ทรงพลอึ้งไปอีกเพราะรู้ว่าเถียงไปก็ไม่มีประโยชน์ “ฉันเพิ่งรู้ว่ากานดาร้ายกาจกว่าที่เราคิด...เธอคงเลี้ยงลิลินเอาไว้เพื่อให้กลับมาทำลายพวกเรา”
“แต่คุณจะทำอะไรก็น่าจะปรึกษาผมก่อน”
ระหว่างนั้นทิวัตถ์ก็เดินเข้ามาพอดี พอเห็นศุภารมย์กับทรงพลก็เอ่ยปากต่อว่า “คุณพ่อกับแม่ต่ายทำแบบนี้ทำไม...”
ศุภารมย์งง “ทำอะไร...มีเรื่องอะไรหรือวิน...”
“ผมไม่คิดเลยว่าคุณพ่อกับแม่ต่ายจะใช้วิธีอย่างนี้เล่นงานคุณลิน”
ทรงพลไม่เข้าใจที่ลูกชายพูด “วิน...พูดอะไรน่ะลูก”
“อย่าบอกว่าคุณพ่อกับแม่ต่ายไม่รู้เรื่อง...ที่คุณลินโดนทำร้ายเมื่อคืนนะครับ”
“ใครทำร้ายคุณลิน...” ทรงพลหันมองภรรยา “พวกเราไม่รู้เรื่องนะวิน”
ทิวัตถ์ไม่เชื่อ “คิดซะว่าผมขอเถอะนะครับ...ผมไม่อยากให้คุณพ่อกับแม่ต่ายทำแบบนี้อีก...เพราะมันจะยิ่งทำให้ผมไม่อยากอยู่บ้านหลังนี้”
ทิวัตถพูดจบทำท่าจะเดินออกไป ศุภารมย์รีบรั้งไว้ “พ่อกับแม่ไม่ทำแบบนั้นหรอก วินก็น่าจะรู้”
ทิวัตถ์นิ่งไปเพราะรู้อยู่แล้วว่าทั้งคู่ต้องปฏิเสธ “ผมไม่ได้มาเพื่อคาดคั้นหรือสอบสวนพ่อกับแม่ต่าย...ที่ผมมาก็เพื่ออยากให้รู้เอาไว้ว่า...ถ้าคุณลินเป็นอะไรขึ้นมา...ผมนี่แหละจะเป็นคนสานเรื่องที่เธอทำต่อเอง...เราจะได้รู้กันสักทีว่าใครเป็นคนฆ่าพ่อของเธอ”
ทิวัตถ์พูดจบก็เดินขึ้นบันไดออกไป ทรงพลกับศุภารมย์มองหน้ากัน เรื่องที่เถียงกันเมื่อกี้หายวับไปทันที เพราะไม่มีเรื่องไหนสำคัญเท่าเรื่องของทิวัตถ์อีกแล้ว
“นี่มันเรื่องอะไรกัน...อย่าบอกนะว่าเป็นฝีมือคุณ”
“ตอนนี้ฉันกลายเป็นคนเลวร้ายในสายตาคุณไปแล้วเหรอคะ”
ทรงพลนิ่งไป “ถึงคุณจะพูดว่าไม่ใช่ฝีมือคุณ...แต่วินก็รู้ว่าคนที่ต้องการให้คุณลินออกไปจากชีวิตของวินมากที่สุดคือพวกเรา”
“ฉันก็คิด...ว่ายัยเด็กนั่นก็คงจะคิดแบบนั้นเหมือนกัน”
ทรงพลสงสัยว่าศุภารมย์คิดอะไร
คืนนั้น ที่ห้องทำงานทรงพล ศุภารมย์กับทรงพลนั่งสีหน้าเคร่งเครียดอยู่กับท่านรองศัลย์