บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 11 หน้า 2
ศักดิ์สิทธิ์ดีใจมาก “จริงนะครับ..! “
“ค่ะ...ลินพร้อมช่วยทุกอย่างเท่าที่ทำได้...แล้วจะเริ่มถ่ายเมื่อไหร่คะ”
“พรุ่งนี้ครับ”
ศักดิ์สิทธิ์ยืนยิ้มอย่างดีใจ ลิลินครุ่นคิดเล็กน้อยเพราะดูเร็วเกินคาด
วิชนีนั่งอ่านหนังสืออยู่บนเตียงคนไข้ เสียงเคาะประตูจะดังขึ้น “ก๊อกๆ”
วิชนีชะโงกมองเห็นลิลินเดินเข้ามาพร้อมถุงเค้กช็อคโกแลต “ลิน! นึกว่าวันนี้จะไม่มาซะแล้ว”
“ฉันแวะซื้อเค้กช็อคโกแลตที่เธอบอกไง”
วิชนีได้ยินก็ดีใจ รับถุงมาสีหน้าฟินสุด “ตาศักดิ์สิทธิ์คงไม่ได้เป็นคนซื้อใช่มั้ย”
ลิลินยิ้ม นึกแล้วว่าต้องสงสัย “ฉันซื้อเอง”
“แล้ว...แล้วที่โรงแรมเป็นไงบ้าง”
“ไม่ค่อยดี...เห็นคุณศักดิ์สิทธิ์บอกว่ากรุ้ปทัวร์จีนก็มายกเลิกไปอีก”
“สมน้ำหน้า...กรรมติดจรวดจริงจริ๊ง”
“นี...ฉันอยากให้เธอเลิกสงสัยในตัวคุณสิทธิ์นะ...เพราะนีต้องมาเจ็บแบบนี้เขาเองก็เสียเชฟไป...แถมค่ารักษาคุณสิทธิ์ก็เป็นคนออกให้ทั้งหมด”
“ไม่มีทาง...เธอก็เห็นไม่ใช่เหรอว่านายนั่นไม่ค่อยชอบขี้หน้าฉันสักเท่าไหร่...ถ้าไม่ใช่นายนั่นแล้วจะเป็นใคร”
ลิลินถอนหายใจ หญิงสาวนึกขึ้นได้ “เออนี...ฉันอาจจะหายไปสักสองวันนะ...”
“ไปไหนเหรอ”
“ไปเป็นนางแบบช่วยคุณสิทธิ์เขาถ่ายงานโปรโมทโรงแรมน่ะ”
วิชนีหน้าเบ้หมั่นไส้ศักดิ์สิทธิ์อย่างอดไม่ได้ “เออลิน...เมื่อกี้ตำรวจมาหาฉันแล้วบอกเรื่องผลการสืบสวนแล้วนะ...”
“เหรอ...แล้วตำรวจว่าไง”
“เขาบอกว่าเป็นการลักทรัพย์ธรรมดา”
“ลักทรัพย์” ลิลินแปลกใจ สงสัยขึ้นมาทันที แต่ไม่แสดงออก “แต่ถ้าตำรวจบอกว่าเป็นการลักทรัพย์จริงๆ...คุณสิทธิ์คงจะหลุดจากข้อหาจ้างคนมาทำร้ายเธอแล้วใช่มั้ย”
“ใครบอก อย่างนี้มันน่าสงสัยยิ่งกว่าเก่าต่างหาก...ทั้งๆที่ไม่มีของหาย...แต่ดันบอกว่าลักทรัพย์...นายนั่นต้องไปใช้อิทธิพลกับตำรวจแน่ๆ”
“ใช้อิทธิพลเหรอ...” ลิลินคิดตามคำพูดของวิชนีที่มีเหตุผลเหมือนกัน
ที่บ้านทิวัตถ์ ศุภารมย์วางแก้วชาลงก่อนจะพูดกับสิตาด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ถ้าให้เดา...เธอคงจะมาคุยเรื่องคุณลิน”