บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 11 หน้า 5
ทุกคนนั่งพร้อมหน้าที่โต๊ะอาหาร สลวยยกมัสมั่นมาวางที่โต๊ะ
ศุภารมย์หันไปเห็นเข้าก็แปลกใจว่าใครสั่ง “ใครให้ทำมัสมั่นขึ้นโต๊ะ”
ป้าจวนสลดก่อนจะหันมองอนันยช
“ผมโทรบอกยายเองครับ...พอดีวันนี้จู่ๆผมก็อยากกินแกงมัสมั่นขึ้นมา”
“แล้วข่าวดีที่จะบอกเรื่องอะไรกันล่ะวัน”
อนันยชยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนจะบอก “ผมกำลังจะแต่งงานครับ”
ทุกคนตกใจกึ่งดีใจ ศุภารมย์ถามด้วยความไม่แน่ใจ “วันพูดเล่นหรือเปล่า”
“จริงๆครับ”
ทรงพลเห็นด้วย “ดีๆ...แต่งงานแต่งการซะที...แม่ต่ายคงอยากอุ้มหลานจะแย่แล้ว...แล้วเมื่อไหร่จะถึงตาเราล่ะวิน.”
“โธ่คุณพ่อครับ...ทำไมต้องวกกลับมาที่ผมด้วย”
“แล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร...แม่รู้จักหรือเปล่า...จริงๆวันนี้วันน่าจะพาเธอมาด้วยนะ”
“แม่กับคุณน้าเคยเจอเธอแล้วครับ...ผู้หญิงคนนั้นก็คือ...วรรณิตครับ”
ทุกคนได้ยินชื่อวรรณิตก็ถึงกับอึ้งไป ศุภารมย์วางช้อนหันไปมองหน้าทิวัตถ์ที่นิ่งไป “วัน...อย่ามาพูดเล่นอย่างนี้นะ...แม่ถือ”
“ผมไม่ได้พูดเล่นนะแม่...ผมจะแต่งงานกับคุณณิตจริงๆ”
ทุกคนได้แต่นิ่งพูดอะไรไม่ออก ศุภารมย์สีหน้าหนักใจ
ทรงพลโมโหทำตัวไม่ถูก “ผู้หญิงมีตั้งเยอะทำไมต้องไปคว้าเอาหลานป้าน้อยด้วย “
“แล้วทำไมจะเป็นเธอไม่ได้ครับ...”
“วัน...ขอโทษคุณน้าเดี๋ยวนี้”
“ทำไมครับแม่...ผมแค่ต้องการบอกให้ทุกคนรับรู้...ไม่ได้มาขออนุญาต” อนันยชพูดจบก็ลุกจากเก้าอี้เดินออกไปทันที
ศุภารมย์พยายามเรียกไว้ ก่อนจะลุกตามอนันยชออกไป “วัน!!” เธอหันมาบอกผู้เป็นสามี “ฉันขอตัวสักครู่ค่ะ”
อนันยชกำลังเดินหนีขึ้นห้อง ศุภารมย์เดินตามขึ้นมาแล้วเรียกไว้ “วัน!!”
อนันยชได้ยินเสียงศุภารมย์เรียกก็หยุดยืนทำหน้าเซ็ง
“วันจะแต่งกับใครแม่ไม่ว่า...แต่ทำไมต้องเป็นเธอ”
“เพราะผมรักเธอไงครับ” ศุภารมย์ชะงัก “แม่...ผมโตแล้วนะ...โตพอจะเลือกอะไรเองได้แล้ว...”
“ก็เพราะว่าโตพอที่จะเลือกเองแล้วไม่ใช่เหรอ...ถึงจะเอาผู้หญิงอย่างนั้นเข้ามาในบ้าน”
“ตั้งแต่ผมเป็นเด็ก...แม่ก็คอยแต่กำหนดชีวิตผมมาตลอด...ต่อไปนี้ผมจะกำหนดชีวิตของตัวผมเอง !!”