รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 11 หน้า 3

บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 11 หน้า 3
5 มกราคม 2558 ( 16:13 )
755.3K
ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 11
23 หน้า

สิตาพยายามสังเกตอาการของศุภารมย์ด้วยท่าทางระวังตัว “ค่ะ...ถ้าคุณอาอยากเรียนร้องเพลงทำไมไม่บอกตาคะ...ตารู้จักครูเก่งๆที่กรุงเทพตั้งหลายคน...ทำไมคุณอาต้องให้นังนักร้องชั้นต่ำนั่นมาเป็นครูสอนร้องเพลงด้วย”

“จะต่ำจะสูงแค่คำพูดก็รู้” ศุภารมย์ปรายตามองสิตา

“นี่คุณอาเข้าข้างนังนักร้องนั่นเหรอคะ”

“เธอมีธุระแค่นี้ใช่มั้ย”

“ตามีอีกเรื่องค่ะ...”

“หวังว่าจะมีสาระกว่าเรื่องแรกนะ”

“คุณอารู้เรื่องที่วินไปมีเรื่องกับพี่กฤษเพราะยัยนักร้องนั่นหรือเปล่าคะ”

ศุภารมย์สงสัยทำไมทิวัตถ์ไม่บอก แต่ก็เก็บอาการเพื่อไม่ให้สิตารู้ “จริงเหรอ...”

แต่สิตามองศุภารมย์ก็พอจะรู้ว่าศุภารมย์คงจะตกใจ จึงพูดใส่ต่อทันที “นี่ขนาดคุณอา...เพิ่งพายัยนักร้องนั่นเข้ามาก็เกิดเรื่องวุ่นวายแล้ว...ตาว่าถ้าคุณอาไม่ทำอะไร...ต่อไปต้องเกิดเรื่องมากกว่านี้แน่ๆค่ะ”

ศุภารมย์ยิ้มมุมปาก “ขอบคุณที่หวังดีนะ...แต่เท่าที่ฉันฟังเรื่องวุ่นวายน่าจะมาจากพี่ชายเธอมากกว่า”

“คุณอา! ทำไมคุณอาพูดอย่างนี้คะ”

“ใครๆก็รู้ว่ากฤษดาน่ะนิสัยเป็นยังไง...แล้วฉันก็มั่นใจว่าที่วินมีเรื่องกับพี่ชายเธอ...เพราะเขาต้องการปกป้องคุณลินจากพี่ชายเธอ”

สิตาโกรธที่ศุภารมย์เหมือนจะเข้าข้างลิลินซะทุกอย่าง เธอลุกพรวดขึ้น“งั้นก็ตามใจค่ะ...ต่อไปถ้าวินเกิดจมปลักกับนังนั่น...คุณอาจะมาโทษตาไม่ได้นะคะ”

“จะพูดอะไรก็ระวังคำพูดหน่อยนะ...เพราะปลักเขาไว้ใช้กับควาย...แต่ฉันคงไม่จำเป็นต้องห่วงอะไรหรอก...วินเขาเป็นคนฉลาด...ผิดแล้วจำ...ไม่อย่างนั้นคงไม่เลิกกับเธอหรอก” สิตาโมโหศุภารมย์ทำท่าจะกรี๊ด แต่โดนศุภารมย์พูดดักทางไว้ก่อน “ถ้าอยากจะกรี๊ด...ช่วยออกไปข้างนอก...ที่นี่ต้องการความสงบ”

สิตากระทืบเท้าออกไป ศุภารมย์มองตามคิดเรื่องทิวัตถ์กับลิลิน

 

สิตาเข้ามาในบ้านก็เอาแต่โวยวายขว้างปาข้าวของจนเกือบโดนกฤษดาที่เข้ามา

“หยุดนะ...เป็นบ้าอะไรของแก”

“ตาไปหาแม่วินมา...พี่รู้มั้ยแม่วินไม่ฟังตาเลยแถมยังเข้าข้างนังนักร้องนั่นอีก”

กฤษดาได้ยินอย่างนั้นก็เบ้ปากใส่สิตา “ไม่เห็นแปลก...แกดันทำเรื่องไว้เยอะเองนี่”

สิตาโมโหที่กฤษดาก็เข้าข้างลิลิน “ไม่ต้องมาพูดเลย...เพราะพี่นั่นแหละ...ไม่มีน้ำยา...แค่จัดการผู้หญิงคนเดียวยังไม่ได้”

“แค่ผู้หญิงคนเดียวจะจัดการเมื่อไหร่ก็ได้...แต่ฉันว่า...จัดการไอ้วินท่าจะง่ายกว่า”

“อะไร...พี่จะทำอะไรวิน” 


23 หน้า