บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 1 หน้า 5
ทิวัตถ์เซ็งทำท่าจะเดินออก
“อ้าว...ไอ้วิน ! จะไปไหนอีกวะ”
“ไปห้องน้ำ แล้วถ้าแกจะกลับด้วย ก็เจอกันที่รถ..เกินครึ่งชั่วโมงไม่รอนะเว้ย” พูดจบก็เดินออกไป
“เอ้าไอ้นี่..ตัดอารมณ์กันดื้อๆซะงั้น..” ศักดิ์สิทธิ์มองนาฬิกา “เอาเว้ย..เก็บเกี่ยวเฮือกสุดท้าย”
ศักดิ์สิทธิ์ยกแก้วดื่มรวดเดียว แล้วรีบเต้น
ทางด้านทิวัตถ์เดินออกมาหาห้องน้ำด้านนอก ก่อนสายตาจะบังเอิญเหลือบไปเห็นลิลินเดินถือกล่องดูลับๆ ล่อๆ ทิวัตถ์จำได้ทันทีจากชุดสีแดงที่เธอใส่
ทิวัตถ์มองแล้วก็นึกโกรธขึ้นมา “เศรษฐีบ้านนอกเหรอ..” ทิวัตถ์คิดจะจัดการบางอย่าง..รีบตามลิลินไป
ลิลินเดินออกมาหามุมปลอดคนในโรงแรม หญิงสาวลงนั่งเปิดกล่องที่เพิ่งได้มาออกดู
ทิวัตถ์เดินตามออกมา “ขอโทษนะครับ”
ลิลินตกใจรีบปิดกล่องก่อนจะหันมาเห็นทิวัตถ์กำลังเดินเข้ามา
ทิวัตถ์สังเกตท่าทางมีพิรุธของลิลินก็ยิ่งสงสัย “ขอโทษที่ทำให้คุณตกใจ”
“คุณเป็นใคร”
“เป็นผู้ชายที่ไม่หลงมารยาของคุณไง” ลิลินทั้งตกใจและแปลกใจที่อยู่ๆ ทิวัตถ์ก็พูดอย่างนี้ “ผมขอพูดตรงๆ แล้วกัน ผมไม่อยากให้คุณยุ่งกับพี่ผม”
“ฉันว่าคุณคงจะเข้าใจอะไรผิดแล้วละค่ะ...ฉันไม่เคยยุ่งกับแขก”
“ไม่เคย..? แต่ที่ผมได้ยินมามันตรงข้ามกับที่คุณบอกนะ”
“แล้วคุณได้ยินอะไรมา”
“ผมไม่อยากจะพูดอะไรมาก...เอาเป็นว่า...ผมไม่อยากให้คุณยุ่งกับพี่ผม”
“ขอโทษนะคะ...ฉันขอตัว” ลิลินจะเดินออกไป
ทิวัตถ์คว้ามือเอาไว้ ลิลินหันมาประจันหน้าไม่กลัว “ในกล่องนั่นมันอะไร...”
“มันจะเป็นอะไรก็ไม่ใช่เรื่องของคุณ” ลิลินสะบัดมือจนหลุดกำลังจะเดินไป
ทิวัตถ์คว้าแขนไว้อีก “ของดี..แถมยังลัดคิวให้อีกอย่างนี้..ถ้าให้ผมเดา..คงไม่พ้นยาเสพติดอะไรซักอย่าง”
“นี่คุณเป็นบ้าอะไรของคุณเนี่ย...ปล่อยฉันนะ”
“ทำไมอยู่ๆคิดจะรักนวลสงวนตัวขึ้นมางั้นเหรอ...ก็เมื่อกี้ผมยังเห็นคุณอ่อยเหยื่อผู้ชายอยู่เลย...”
ลิลินนึกออกเรื่องเสี่ยหมง “ชั้นก็แค่ซื้อ” หญิงสาวชะงักว่าไม่ควรพูดออกไป
“คุณจะซื้อ จะขายบริการอะไรกันน่ะผมไม่สนใจ! .แต่อย่ามามั่วกับพี่ชายผม”
“นี่! คุณดูถูกฉันเกินไปแล้วนะ” ลิลินพยายามสะบัดให้หลุดจากการจับของทิวัตถ์ แต่ก็ทำไม่ได้เพราะทิวัตถ์รู้ทันจึงออกแรงจับไว้แน่น ลิลินเห็นว่าทิวัตถ์ไม่ยอมปล่อย จึงยกมือที่ทิวัตถ์จับอยู่ขึ้นมาก่อนจะกัดที่มือของทิวัตถ์ทันที