บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 21 หน้า 5
วิชนีหุบยิ้ม ไม่คิดว่าศักดิ์สิทธิ์จะมีมุมนี้ วิชนีมองศักดิ์สิทธิ์อย่างเห็นใจ “ฉันขอโทษ...ฉันแค่ไม่คิดว่าชีวิตนายมีมุมน่าเศร้ากับเขาด้วย”
“ช่างเถอะ...แต่เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว...วันนี้ฉันก็คิดได้แล้วล่ะ...ในเมื่อครั้งแรกเราเล่นเกมแล้วแพ้...ก็แค่หยอดเหรียญแล้วเริ่มเล่นใหม่จนชนะได้...ชีวิตคนเราก็คงเหมือนกำลังเล่นเกมเกมหนึ่ง...แค่จะชนะเมื่อไหร่เท่านั้น”
วิชนีแกล้งยอ “โอ้โห...นายคิดได้ขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย...ฉันรู้สึกภูมิใจแทนอาม่านายยังไงก็ไม่รู้...โอ้อาเม้งของอาม่า” วิชนีกุมมือไว้ที่หน้าอก ทำหน้าล้อเลียนศักดิ์สิทธิ์ ศักดิ์สิทธิ์หมั่นไส้ลุกขึ้น วิชนีเห็นท่าไม่ดีก็รีบวิ่งหนี
“จะหนีไปไหนล่ะอาม่า”
“นายก็ตามอาม่าให้ทันสิ...แบร่”
“ได้...แน่จริงอย่าหนีสิ”
วิชนีหันมาแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ศักดิ์สิทธิ์ ศักดิ์สิทธิ์วิ่งตามกลายเป็นวิ่งไล่กันอย่างสนุกสนาน
ศักดิ์สิทธิ์กับวิชนีเดินกลับเข้ามาที่โรงแรม ทั้งสองมีท่าทางเขินๆกัน
ก่อนที่ศักดิ์สิทธิ์กับวิชนีอ้าปากจะพูดพร้อมกัน “ฉัน !”
ศักดิ์สิทธิ์กับวิชนีทิ้งจังหวะก่อนจะพูดขึ้นอีกครั้ง “นาย / เธอพูดก่อน”
ศักดิ์สิทธิ์กับวิชนีหัวเราะอย่างเขินๆ ก่อนศักดิ์สิทธิ์จะพูดก่อน “คือฉันแค่จะบอกว่า...ฉันพร้อมจะสู้เพื่อโรงแรมที่ฉันรักแล้วนะ”
“ทำไมนายถึงได้เปลี่ยนความคิดเร็วจัง”
ศักดิ์สิทธิ์ได้แต่ยิ้ม ไม่ตอบอะไร “ตาเธอแล้ว”
“ฉันแค่จะถามว่า...นายโอเคขึ้นแล้วใช่มั้ย...แต่คงไม่ต้องถามแล้วล่ะ”
ศักดิ์สิทธิ์มองตาวิชนีอย่างจริงใจที่สุดเท่าที่เคยทำ “ขอบคุณนะ...ที่ช่วยทำให้ฝันของฉันเป็นจริง” พูดจบศักดิ์สิทธิ์ก็เดินออกไป
วิชนีแต่ยืนตัวแข็ง ใจเต้นไม่เป็นระส่ำแต่ยืนอึ้ง
ศักดิ์สิทธิ์ที่เดินออกไปพูดเบาๆกับตัวเองคนเดียว “ฉันกลับมาสู้ต่อได้...ก็เพราะเธอนั่นแหละ”
ทรงพลมีทีท่าทางเครียดๆเดินกลับเข้ามาในบ้านโดยไม่เห็นใครและเดินขึ้นข้างบนตามปกติ แต่แล้วทรงพลก็ต้องตกใจ เมื่อได้ยินเสียงศุภารมย์ดังขึ้น “ไปหาลูกค้าทำไมกลับซะเร็วล่ะคะ”
“คุณ!”
ศุภารมย์ลุกขึ้นเดินเข้ามาหาทรงพลก่อนจะพูดน้ำเสียงนิ่งๆ “เป็นอะไรคะ...ท่าทางคุณดูเครียดๆนะคะ”
“เอ่อ...”
“ไปหาลูกค้าแล้วทำไมต้องเครียดด้วยล่ะคะ”