บทละครโทรทัศน์ When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 1 หน้า 3
“ลุงปื๊ดกับป้าหน่อยใจดี ไม่ต้องกลัวหรอก ลงมาๆ” อุดมดึงแขนดาลัดดาวลงจากรถ
อุดมจูงดาลัดดาวเข้าไปข้างในเกสต์เฮาส์ ดาลัดดาวฝืนตัวไว้นิดๆ ท่าทางไม่อยากเข้าไปเลย
ริมแควเกสต์เฮาส์ หน้าเคาน์เตอร์ต้อนรับ อุดมจูงมือดาลัดดาวเข้ามาหาปื๊ดกับหน่อยที่รอต้อนรับอยู่ “ขอโทษทีพี่ปื๊ดที่ผมมาช้าไปหน่อย ต้องแวะไปส่งแม่กับน้องสาวเจ้าดาที่บ้านยายแถวฝั่งธนก่อนน่ะ”
“นึกว่าจะเปลี่ยนใจไม่ให้ดามาอยู่ที่นี่แล้วซะอีก”
“ไม่มาอยู่ที่นี่แล้วจะไปอยู่ไหนล่ะพี่ บ้านยายเจ้าดาก็เล็กนิดเดียว อยู่กันไม่หมดหรอก จะให้อยู่บ้านที่กำลังซ่อมกับผมก็เป็นห่วง คนงานผู้ชายเดินเข้าเดินออกทั้งวัน”
หน่อยยิ้มเอ็นดูดาลัดดาว “มาอยู่ด้วยกันที่นี่แหละดีแล้ว ฉันจะดูแลให้อย่างดีเลย พี่อุดมไม่ต้องเป็นห่วงนะ”
ดาลัดดาวยืนฟังอยู่นิ่งๆ
“สวัสดีลุงปื๊ดกับป้าหน่อยสิดา”
ดาลัดดาวยกมือไหว้ปื๊ดกับหน่อยอย่างเรียบร้อยและสวยงาม ปื๊ดกับหน่อยรับไหว้พร้อมกับยิ้มเอ็นดูดาลัดดาว
“อายุเท่าไหร่แล้วล่ะปีนี้”
“16 ค่ะ” ดาลัดดาวตอบเสร็จก็ยืนนิ่งเงียบเหมือนเดิม
“ดาเป็นเด็กไม่ค่อยพูด กับคนที่ไม่คุ้นนี่ยิ่งไม่พูดใหญ่เลย”
หน่อยยิ้มไม่ถือสา “อยู่ๆ กันไปเดี๋ยวก็คุ้นกันเอง”
ปื๊ดชวนดาลัดดาวคุย “เห็นพ่อเค้าบอกว่าดาเป็นนักกีฬาว่ายน้ำของโรงเรียนใช่มั้ย ลุงมีแพอยู่ริมน้ำด้วย ดาไปว่ายน้ำเล่นได้ตามสบายเลยนะ”
“ค่ะ”ดาลัดดาวตอบรับสั้นๆ ท่าทางห่างเหิน
อุดมแอบทำหน้าหนักใจที่ดาลัดดาวทำตัวเฉยชาใส่ปื๊ดกับหน่อย ในขณะที่ปื๊ดกับหน่อยไม่ได้ถือสาอะไร ออกจะเต็มใจต้อนรับดาลัดดาวมากๆ ด้วยซ้ำ
วันใหม่ ริมแควเกสต์เฮาส์ ริมแพ ดาลัดดาวนั่งโยนลูกหินลงน้ำอยู่ที่แพริมน้ำ ท่าทางเบื่อๆ เหงาๆ