บทละครโทรทัศน์ มาลีเริงระบำ ตอนที่ 21 หน้า 4
บอยเพิ่งวางโทรศัพท์เดินมาบอก “พี่ข้างบ้านเขาโทรมาบอก นังกะทกรกมันทวงหนี้ไม่ได้ โมโหใหญ่ มันขู่ว่าถ้าพี่ไม่เอาเงินมาจ่าย มันจะมาพังประตู ยึดของในร้าน ของที่บ้าน”
“ได้ไงวะ แบบนี้มันขโมยกันชัดๆ ลองมันมาสิ พ่อจะจับหัวกระแทกโถส้วมเลยคอยดู” โรสไม่พอใจ
“ตอนเราไปกู้ เราสัญญากับเขาเอง นี่เราผิดนัดเขามาเป็นเดือนแล้วพี่”
“เรื่องหาคนเช่าร้านต่อล่ะ ไม่มีใครสนใจเลยหรือ” โรสถามเผื่อจะมีทางออก แต่บอยส่ายหน้าแทนคำตอบ “ในเมื่อหาคนเช่าต่อไม่ได้ เราก็ต้องกลับมาเปิดร้านเอง”
“หาค่าดอกให้เขาได้แต่หนี้มากขึ้น ...มากขึ้น เฮ้อ ผมเบื่อแบบนี้ที่สุด เราไม่มีหนทางอื่นเลยหรือพี่” บอยเอ่ยอย่างท้อๆ โรสคิดหนัก
ที่บ้านของทองทา หลังจากปรับความใจกันแล้ว หนูมาลีก็มาทำงานบ้านเก็บห้องรับแขกให้ทองทาเหมือนเดิม ชายหนุ่มตื่นนอนแล้วเดินออกมาจากห้อง
“อุ๊ย หนูปลุกพี่หรือเปล่าคะ...” หนูมาลีมองรอบๆ “รกมาก ทนอยู่เข้าไปได้ไง”
ทองทายิ้ม มองหนูมาลีไม่วางตาด้วยความรักอยู่ห่างๆ“บ้านค่อยกลับมาเป็นบ้าน ชีวิตได้กลับมาเป็นชีวิต …พี่รักหนูที่สุด”
“หนูมาลีก็รักพี่ทองทาจ้ะ”
ชายหนุ่มดูเคลิ้มๆ จากความรักลึกซึ้งเริ่มเปลี่ยนเป็นความเสน่หา ชายหนุ่มมองรูปทรวดทรงของหนูมาลีเล็กน้อย ก่อนเผลอพูดออกมา “เราจะรักกัน ดีต่อกัน ชุดสวยเชียว อกเป็นอก เอวเป็นเอว!”
“หา…” หนูมาลีได้ยินไม่ถนัด หันมามอง
ทองทาสะดุ้งพรวด สติคืนมาทันที “เอ้อ พี่หมายถึงชุดนี้เหมาะกับหนูน่ะ สวยดี แค่นั้น!”
หนูมาลีค่อยคลายใจหันไปทำงานต่อ ทองทาเกาหัวสงสัยว่าตัวเองเป็นอะไรไปแล้ว
หลังจากเวลาผ่านไป หนูมาลีก็ทำงานบ้านจนเสร็จสิ้นเรียบร้อย
“เฮ้อ บ้านสวยแล้ว ดีใจดีใจ” หนูมาลียิ้มปลื้มกับผลงานตัวเอง
“ยิ่งหัวเราะยิ่งสวย” ทองทายังคงจับจ้องมองหนูมาลีไม่วางตา มีความสุขกับการมอง อาการค่อนข้างหนัก เห็นหนูมาลีปรบมือดีใจ ก็ยิ่งเคลิ้ม
“ดอกไม้สักนิด ดูนุ่มนวลขึ้นเยอะเลยเนอะ” หนูมาลีวางยกแจกันที่จัดเพิ่งเสร็จ มาวางบนโต๊ะตรงหน้าทองทา ก่อนเดินเข้ามาใกล้ทองทา ชายหนุ่มยิ่งมีการเคลิ้มหนักขึ้น
“ผิวนุ่มนวลจริงๆ ด้วย” ทองทามองมือ มองแขนของหญิงสาว
“จุดเทียนหอมสักนิด จะได้คลายเครียด กลิ่นนี้ หรือกลิ่นนี้ดีคะ” หนูมาลีหยิบหยิบเทียนสองชิ้นเข้าไปให้ทองทาดม
“กลิ่นนี้ ดีที่สุด” ทองทาดึงหนูมาลีมากอด แล้วหอมมือที่หญิงาวถือเทียนไว้อย่างอ่อนโยน “หอมจัง”