บทละครโทรทัศน์ มาลีเริงระบำ ตอนที่ 1 หน้า 3
หนูมาลีรีบไปขวาง เอาเบ็ดวางคืน “ไม่ต้องไปค่ะปู่ เดี๋ยวก็ลืมทางกลับบ้านอีก ฟังนะคะ พรุ่งนี้ไม่ใช่สงกรานต์”
“โฮ้ย ไอ้แก่สมองเสื่อม ไป ไปปลูกผักกับข้า จะได้ลืมๆ” ย่าหงส์คล่องแคล่วกว่าลากปู่ลงไปด้วยกัน
“ผ้าไม่ต้องเก็บนะ ฉันเก็บเอง” หนูมาลีเอ่ยบอกผู้เป็นย่า
“เอ็งเป็นบ้าเหรอ” ย่าหงส์ได้ยินไปคนละอย่าง
“ผ้าไม่ต้องเก็บ ฉันเก็บเอง” หนูมาลีจึงตะโกนเสียงดังขึ้น
“ตะโกนทำไม เปิดทีวี บ้าดูทีวีทั้งวันก็ปวดหัวอยู่แล้ว ยังจะตะโกนอีก” คำตอบของย่าหงส์ทำให้หนูมาลีนั่งขำ จากนั้นก็เขียนจดหมายต่อ พร้อมฮัมเพลง .... คุ้มค่าทุกนาที ดูทีวีสีช่องสาม
“พ่อเรืองจ๋า หนูมาลีไม่อยากเป็นครู หนูมาลีขออนุญาตพ่อทำตามความฝันบางอย่างนะ ถ้าพ่อจะโกรธ ก็อยากให้รู้ หนูขอเวลาแค่ปีเดียว ถ้าหนูทำไม่สำเร็จภายใน 1 ปี หนูจะกลับมาสอบครูให้พ่อเรืองจ้ะ” หนูมาลีอ่านทบทวนข้อความในจดหมายอีกครั้ง
วันสอบวันสุดท้ายของวันจบการศึกษาชั้นม.6 หนูมาลีนั่งเซ็นเฟรนด์ชิพแลกสมุดกับเพื่อนๆ ต่างคนต่างกอดกันถ่ายรูปมือถือเป็นกลุ่มใหญ่ หนูมาลีเอาดอกไม้มาให้ครูสวยที่ห้องพักครู ครูสวยกอดให้พรและร่ำลา
ที่บ้านหลังเขา ปู่เชื้อ ย่าหงส์และหนูมาลีนั่งคุยกัน ในมือย่าหงส์ถือโบรชัวร์ “รายการสี่แยกนักฝัน (The superstar) เชิญประกวดสุดยอด ร้อง-เต้น-เล่นละคร ชิงรางวัล หนึ่งล้านบาท กับ สถานีโทรทัศน์ เอ็มเอ็มแชนนัล”
“เอ็งจะเข้าประกวด รายการทีวีนี่หรือ” ย่าหงส์ถาม
“เขาจะคัดเลือกเดือนหน้านี้ที่กรุงเทพฯ ถ้าชนะได้เป็นดารา เป็นนักร้อง ได้เงินตั้งหนึ่งล้าน”หนูมาลีอธิบายให้ปู่กับย่าฟัง
“พ่อเขาอนุญาตแล้วหรือ” ปู่สงสัย
“พ่อยังไม่รู้ ฉันจะไปหาพ่อที่กรุงเทพฯ” หนูมาลีเอ่ยความตั้งใจขึ้น
“ไปหาที่ไหนล่ะ” ปู่ซักด้วยความเป็นห่วง
“ทุกทีพ่อให้ส่งจดหมายไป ตู้ป.ณ.14 ไปรษณีย์รัชดา คงเพราะพ่อเปลี่ยนที่ทำงานบ่อย แต่พ่อรักฉันมาก พ่อต้องมาไขตู้เอาจดหมาย ฉันจะรอพ่อที่ไปรษณีย์”
“ถ้าข้าไม่ให้ไป เอ็งก็คงจะหนีใช่ไหม” ย่าหงส์รู้ทันหลานสาว
หนูมาลียิ้มแห้งเพราะเป็นความจริง ย่าหงส์ถอนหายใจ เอาทองออกมาจากตู้ลิ้นชักเป็นสร้อยทองประมาณ 2 บาท ยื่นให้
“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวหนูไปเบิกเงิน ค่าตั๋ว ค่ากิน เดี๋ยวก็เจอพ่อ“ เด็กสาวปฏิเสธ
“เอาไว้เถอะ ข้าสองคนอยู่ที่นี่ ปลูกผักเลี้ยงปลา วันๆ ได้ใช้เงินที่ไหนเอาไปเถอะ ระวังตัวนะลูก” ย่าหงส์ยืนยันเจตนาจะมอบให้